Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα το μεσημέρι της Πέμπτης τον θάνατο του μακαριστού Μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου Νεκταρίου. Δεν επρόκειτο απλά για έναν εξαιρετικό ιεράρχη, έναν κληρικό με βαθύ εκκλησιαστικό και προσωπικό ήθος, έναν μητροπολίτη με έργο, παρουσία ποιμαντική και πνευματική έντονη και ουσιαστική, έναν ομιλητή μελίρρυτο, έναν άνθρωπο φιλόξενο και γλυκύτατο. Ο Νεκτάριος υπήρξε ένα πραγματικό διαμάντι για την Εκκλησία της Κρήτης και για την ελληνόφωνη ορθοδοξία εν γένει. Υπήρξε τυχερή η ιστορική μητρόπολή του και εξίσου τυχερό υπήρξε και το Ηράκλειο, η πατρίδα μου, όπου πέρασε τα πρώτα χρόνια τις δημιουργική διακονίας του ως κληρικός.
Γνωρίζω προσωπικά πάρα πολλούς κληρικούς, με κάποιους με συνδέουν φιλίες και πνευματικές συγγένειες. Για πολύ λίγους όμως θα μπορούσα να εκφράσω την ίδια υψηλή εκτίμηση που έχω για τον πρόσφατα εκλιπόντα μητροπολίτη. Ο Νεκτάριος υπήρξε, φρονώ, το παράδειγμα του πώς θα πρέπει να είναι και πώς να κινείται ένας επιτυχημένος εκκλησιαστικός ηγέτης στον σύγχρονο κόσμο. Προσηνής και προσιτός στον κλήρο και τον λαό, εργατικός, με πνευματικότητα, με ηθικό ανάστημα ικανό να δώσει το παράδειγμα στους γύρω του και συγχρόνως- αν και παράδοξο- μεγαλοπρεπής ως αρχιερέας και ταπεινός ως άνθρωπος. Υπήρξε μετριοπαθής, χωρίς ωστόσο να χαρίζεται σε κανέναν, και με το θάρρος της γνώμης του, που την εξέθετε με παρρησία και τρόπο εύγλωττο (υπήρξε και εξαιρετικός ομιλητής) προς όλες τις κατευθύνσεις, ανεξαρτήτως του αν αυτή άρεσε ή δυσαρεστούσε κάποιους. Άλλωστε ο κόσμος τον λάτρευε. Και στο Λασίθι, το οποίο εποίμανε για 25 ολόκληρα χρόνια, και στο Ηράκλειο, όπου η παρουσία του ως θεολόγου καθηγητή και πρωτοσυγκέλλου έμεινε αξέχαστη έως τις μέρες μας.
Ο Πέτρας Νεκτάριος δεν κατόρθωσε ποτέ να εκλεγεί αρχιεπίσκοπος Κρήτης, όπως ο ίδιος ήθελε και όπως του άξιζε, όμως βρισκόταν πάντα στις καρδιές των Ηρακλειωτών, ως ένας δικός τους άνθρωπος, ως ένας, και ως ένας αρχιερέας εκλεκτός και εξαιρετικά αγαπητός. Ο κόσμος τον αγαπούσε από όπου και αν πέρασε, και οι αντίπαλοι του, όπου υπήρχαν τέτοιοι, δεν ήταν παρά από τον ίδιο τον χώρο του κλήρου, ορισμένοι που με κάποιον τρόπο κατά καιρούς δυσαρέστησε με την ειλικρίνειά του ή άλλοι που «ξεβόλεψε» ή ξεσκέπασε...
Καλό σου κατευόδιο αγαπημένε μου πατέρα Νεκτάριε. Η γειτονιά των αγγέλων θα χαίρεται που σε έχει πια κοντά της. Θα τα πούμε. Θα έρθω να σε δω στην Νεάπολη μόλις κατεβώ στην Κρήτη. Άσε μας την ευχή σου και να πάρε μαζί σου την αγάπη μας.
Του φιλολόγου Γιάννη Γιγουρτσή
Καθηγητού στην Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή
πηγή: http://fanarion.blogspot.gr/2015/10/blog-post_17.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου