6ο Φεστιβάλ Ανατολικής Μουσικής (Ξάνθη)

21 Ιουλίου 1969 - Άνθρωπος στο φεγγάρι

«Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα». Ήταν 4.56, ξημερώματα 21 Ιουλίου 1969, ώρα Ελλάδας, λίγο πριν από τις δέκα τη νύχτα, 20 Ιουλίου, ώρα Ανατολικής Αμερικής, όταν ο αστροναύτης Νιλ Άρμστρονγκ πρόφερε αυτά τα λόγια. Μόλις είχε κάνει ένα βήμα πάνω στο έδαφος της Σελήνης. Με κομμένη την ανάσα, η ανθρωπότητα παρακολουθούσε, καρφωμένη μπροστά στις τηλεοράσεις. Λίγο αργότερα, τα βήματα έγιναν παιχνίδι, πηδήματα και σκέρτσο, καθώς η βαρύτητα εκεί ισοδυναμεί με το ένα έκτο της γήινης. Στις 18 Μαρτίου 1965, ο Σοβιετικός κοσμοναύτης Αλεξέι Λεόνοφ βγήκε έναν μικρό περίπατο στο διάστημα. Ένας «ομφάλιος λώρος» τον ένωνε με το διαστημόπλοιο. Αποδείχτηκε πως ο περίπατος στο διάστημα είναι εφικτός. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, ο πλοίαρχος του αμερικανικού ναυτικού Ουόλτερ Σίρα οδήγησε το διαστημόπλοιο «Τζέμινι 6» σε απόσταση τριάντα εκατοστών του μέτρου από το «Τζέμινι 7». Αποδείχτηκε πως η συνάντηση στο διάστημα είναι εφικτή. Τα επιτεύγματα αυτά ήταν ο πρόλογος για μια νέα, πιο παράτολμη ενέργεια: Την κατάκτηση της Σελήνης. Πρώτα, έπρεπε να λυθεί το πρόβλημα των καυσίμων για την κάλυψη της απόστασης

κτηνωδία...!!!

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ

(Ὁμιλία τοῦ ἀειμνήστου Ἁγιορείτου Ἡγουμένου π.Γεωργίου Καψάνη)

Ἡ ἐποχή πού ἔζησε ὁ Ἅγιος Προφήτης Ἠλίας γύρω στό 800 π.Χ. ἔχει πολλά τά κοινά καί μέ τήν σημερινή ἐποχή πού ζοῦμε ἐμεῖς. Ἦταν καί τότε, εἶναι καί σήμερα μία ἐποχή ἀποστασίας ἀπό τήν πίστι τῶν Πατέρων. Καί ἡ ἀποστασία γίνεται συνήθως διά λόγους συμβιβασμοῦ, γιατί θέλουν νά συμβιβασθοῦμε μέ τή ζωή τῆς ἁμαρτίας ἤ θέλουν νά συμβιβασθοῦμε μέ τούς κρατοῦντες κάθε ἐποχῆς ἤ θέλουν νά συμβιβασθοῦμε μέ τήν ἑκάστοτε πολιτική ἐξουσία. Ἔτσι ἐγινόταν καί τότε. Ὁ Ἰσραήλ, οἱ βασιλεῖς, οἱ ἄρχοντες εἶχαν συμβιβασθῆ, ἤθελαν νἄ' χουν τήν συμμαχία εἰδωλολατρικῶν λαῶν, γιατί δέν πίστευαν ὅτι μέ τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ μποροῦσαν νά ἀντιμετωπίσουν τούς εἰδωλολατρικούς λαούς. Καί γι' αὐτό ἄφηναν τήν πίστη τους στόν ἀληθινό Θεό καί δεχόντουσαν τά εἴδωλα, τούς ψευδεῖς θεούς καί ἐλάτρευαν τά εἴδωλα καί διέδιδαν καί στόν λαό αὐτήν τήν εἰδωλολατρεία. Ὑπῆρχαν ὅμως κάποιοι ὀλίγοι εὐσεβεῖς, πιστοί στόν ἀληθινό Θεό, οἱ ὁποῖοι ἀντιστέκονταν, δέν προσκυνοῦσαν τά εἴδωλα.

Ψηφιακός Παπαδιαμάντης για όλους

Το σύνολο του έργου του Σκιαθίτη είναι προσβάσιμο στον ιστότοπο της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών

«Σεβαστέ μοι πάτερ, την παρελθούσαν Πέμπτην έγραψα υμίν διά του ταχυδρομείου ότι έλαβον την από του 2 του παρόντος μηνός επιστολήν σας. Εξέφραζον δε συνάμα προς υμάς την επιθυμίαν μου του να μείνω εν Αθήναις κατά το θέρος. Επειδή όμως δεν εύρον κανένα πόρον ίνα διατηρηθώ, και επειδή νομίζω ότι και σεις δεν εγκρίνετε το να μείνω ενταύθα, μετέγνων και θέλω να έλθω εις Σκίαθον. Ήθελον μάλιστα έλθει διά του μεθαυριανού ατμοπλοίου, αν είχον χρήματα, τοσούτω μάλλον καθόσον και η υγίειά μου δεν είναι ακμαία. Προ ενός μηνός, από της 10 Απριλίου, πάσχω εκ του λαιμού, το δε προχθές Σάββατον, οκτώ Μαΐου, προσεβλήθην υπό πυρετού. Δεν είναι όμως τίποτε, και μη ανησυχήσητε. Άμα φθάσω εις την πατρίδα, θέλω αναλάβει, θεία χάριτι, Χρήματα μοι χρειάζονται τουλάχιστον τεσσαράκοντα δραχμαί. Σας ασπάζομαι την δεξιάν και την της μητρός μου  Ο υιός σας Αλέξ. Παπαδαμαντίου».

Καλημέρα...

πηγή: http://www.ethnos.gr/

18 Ιουλίου 1945: Η ατομική βόμβα

Από το 1941, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δούλευε σε ένα μυστικό εργαστήριο των ΗΠΑ, προσπαθώντας να επιτύχει τη διάσπαση του ατόμου που θα του εξασφάλιζε την κατασκευή της ατομικής βόμβας. Ο ίδιος είχε από παλιά διατυπώσει την ταυτότητα της μάζας και της ενέργειας που, με απλά λόγια, σημαίνει ότι, αν εξαφανιστεί ένα γραμμάριο από οποιοδήποτε υλικό, θα προκληθεί ενέργεια ίση με 25.000.000 κιλοβατόρια. Αυτό, για παράδειγμα, γίνεται με τη διείσδυση ενός γρήγορου νετρονίου στον πυρήνα ενός ατόμου του ουρανίου 235. Έτσι, διαταράσσεται η ισορροπία στον πυρήνα που χωρίζεται σε δύο μέρη με συνολική μάζα μικρότερη από την αρχική. Η μάζα που λείπει, έχει μεταβληθεί σε τρομακτική ενέργεια. Μαζί της έχουν απελευθερωθεί και δυο τρία νετρόνια που κατευθύνονται σε άλλους πυρήνες, τους διασπούν και πάει λέγοντας, δημιουργώντας τις λεγόμενες αλυσιδωτές αντιδράσεις. Όταν, μετά τον θάνατο του Φραγκλίνου Ρούσβελτ (12.4.1945), ανέλαβε πρόεδρος ο Χάρι Τρούμαν, βρήκε να τον περιμένει ένας ογκώδης φάκελος. Ανατρίχιασε διαβάζοντάς τον.

Καλημέρα!

πηγή: http://www.ethnos.gr/

«Πιστοποίηση Μαθητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στις ΤΠΕ»

Το έργο για την «Πιστοποίηση Μαθητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στις ΤΠΕ» υλοποιείται στο πλαίσιο του Ε.Π. Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση, με στόχο τη δημιουργία ολοκληρωμένων συστημάτων πιστοποίησης σε ικανότητες ΤΠΕ που απευθύνονται σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Πληροφορίες προς όλους τους ενδιαφερόμενους και υποστηρικτικό υλικό προετοιμασίας διατίθενται από το ΙΤΥΕ-ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ στο portal του έργουhttp://com2cert.cti.gr/

Τι είναι η πιστοποίηση μαθητών σε ικανότητες ΤΠΕ

Πρόκειται για μια οργανωμένη εξεταστική διαδικασία μέσω υπολογιστή κατά την οποία διαπιστώνεται αν ο μαθητής έχει αποκτήσειικανότητες αξιοποίησης Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) στην καθημερινή του ζωή. Το πλαίσιο απόκτησης  και χρήσης των ικανοτήτων ΤΠΕ είναι ιδιαίτερα ευρύ αφού αφορά στο σύνολο των ευκαιριών ή δυνατοτήτων που έχει ο μαθητής να έρθει σε επαφή και να χρησιμοποιήσει τις ΤΠΕ, όχι μόνο εντός της τυπικής εκπαίδευσης αλλά και εκτός αυτής, στο ευρύτερο περιβάλλον.

16 Ιουλίου 622 - Ο Μωάμεθ και οι Άραβες

Ένα από τα τρία πρέπει να συνέβη: Ή ο Αδάμ και η Εύα κατέφυγαν στη Χετζάζη (το προς την Ερυθρά θάλασσα κομμάτι της σημερινής Σαουδικής Αραβίας), όταν εκδιώχτηκαν από τον παράδεισο οπότε οι Άραβες είναι κατευθείαν απόγονοί τους. Ή είναι απόγονοι του Ισμαήλ, γιου του Αβραάμ και της υπηρέτριάς του Αγάρ (εξ ου και Ισμαηλίτες ή Αγαρηνοί). Ή κατάγονται από τον Καχτάν, εγγονό του Σιμ, που ήταν ο πρωτότοκος γιος του Νώε.  Όλα αυτά προέκυψαν αφότου οι Άραβες ασπάστηκαν τον ιουδαϊσμό. Νωρίτερα, πίστευαν σε θεϊκές ιδιότητες που αναγνώριζαν σε κάποιες πέτρες στην αρχή και στ’ αστέρια αργότερα. Γνωρίζουμε πως ήρθαν σε επαφή με τους κατοίκους της Ελλάδας, τουλάχιστο από τη 2η χιλιετία π.Χ. Όταν ο χριστιανισμός εξαπλώθηκε, οι Άραβες δέχτηκαν την επίδρασή του. Νομάδες, κτηνοτρόφοι και διαιρεμένοι σε αλληλοσπαραζόμενες φυλές, έμειναν ελεύθεροι ως τον ΣΤ’ αιώνα, οπότε υποτάχτηκαν στους Πέρσες. Όχι για πολύ.

Φώτης Κόντογλου. Ο Χριστιανός ζωγράφος, ο Έλληνας λογοτέχνης...

Κάποιοι άνθρωποι, ακόμα και όταν κοιμηθούν στον αιώνιο ύπνο, συνεχίζουν να ζουν ανάμεσα μας για πάντα. Μέσα από κείμενα, μέσα από εικόνες, μας υπενθυμίζουν το πέρασμά τους, από τα φθαρτά, τα γήινα και την πορεία τους προς τα αιώνια... Θυμάμαι δεκαπενταετής ήμουν όταν πρωτοδιάβασα τα γραφόμενα του Κόντογλου. Από τα πρώτα αυτά διαβάσματα, τον αγάπησα και θέλησα σήμερα, με την διαδικτυακή κοντυλιά να τον θυμηθώ και να τον θυμίσω μιας και σαν προχθές, ήταν η ημέρα της επετείου του θανάτου του. Ο Φώτης Κόντογλου ,κατά κόσμον Φώτιος Αποστολλέλης γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας, στις αγαπημένες Κυδωνίες , ανήμερα των Ταξιαρχών στις 8 Νοεμβρίου του 1895. Τότε που το Αϊβαλί, ήταν η μοναδική περιοχή στην Μικρασία που οι Τούρκοι εισερχόμενοι έφιπποι , κατέβαιναν από τα άλογα διερχόμενοι σε ένδειξη σεβασμού και τιμής. Τότε, που στις Κυδωνίες δεν έμενε μόνιμα ούτε ένας Τούρκος. Ποτισμένος από μικρός με τα νάματα της Χριστιανικής πίστεως, μεγαλωμένος μέσα στις Εκκλησιές του Αϊβαλιού, ο Κόντογλου κράτησε φυλαγμένες τις Ιερές παρακαταθήκες από τις παιδικές αναμνήσεις, αναμνήσεις που κράτησε καθάριες στην σκέψη του μέχρι εκείνη την ημέρα στις 13 Ιουλίου του 1965, όταν μετά από ένα σοβαρό τροχαίο και μια χειρουργική επέμβαση πέταξε για τον ουρανό να ξαναδεί το Αϊβαλί την πατρίδα του ξανά, έστω και σκλαβωμένη...  

Καλημέρα! Στέγνωσαν τα δάκρυα!

πηγή: http://www.ethnos.gr/

Η Κυριακή ως αργία στην ορθόδοξη παράδοση – Παρατηρήσεις

Από τον Φιλαλήθη Ελάχιστο

Βάσει της όλης πρακτικής και παράδοσης της Εκκλησίας, οπωσδήποτε η Κυριακή λογίζεται ως ημέρα «σχόλης». Ειδικότερα, για τους Χριστιανούς, είναι ημέρα, που κατά κανόνα μπορούν να εργαστούν, αλλά όχι βιοποριστικά, δηλαδή εργάζονται βασικά με σκοπό την «ευποιΐα». Είναι ημέρα όπου μπορούν να προσευχηθούν και να περάσουν κοντά στην αγάπη του Θεού.

Για το λόγο αυτό και ο Μέγας, κατά τους ιστορικούς, αλλά και άγιος για την Εκκλησία, αυτοκράτορας Κωνσταντίνος (272-337), μέσα στα άλλα μέτρα βελτίωσης της ζωής και της θέσης της γυναίκας, των παιδιών, των φτωχών, των φυλακισμένων κ.λπ., θέσπισε, όπως είναι γνωστό, την Κυριακή αργία.

Καλημέρα-Τα μπάνια του λαού ξεκίνησαν!

πηγή: http://www.ethnos.gr/

8 Ιουλίου 1497 - Ο Βάσκο ντε Γκάμα

Ο Βάσκο ντε Γκάμα γεννήθηκε το 1469 στην Πορτογαλία. Στα 28 του, ήταν γνωστός θαλασσοπόρος. Ήθελε να βρει ένα θαλάσσιο πέρασμα για τις Ινδίες, όχι πλέοντας δυτικά όπως έκανε ο Κολόμβος, αλλά περιπλέοντας την Αφρική. Πίστευε ότι σε κάποιο σημείο, στο Νότο, υπάρχει διέξοδος προς τον Ινδικό ωκεανό. Στις 8 Ιουλίου του 1497, ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι. Χρειάστηκε ταξίδι τεσσάρων μηνών, ώσπου, στις 16 Νοεμβρίου 1497 να ανακαλύψει το πέρασμα κάτω από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας που οδηγεί στον Ινδικό ωκεανό (βλ. 16.11.1497). Άρχισε να πλέει βόρεια - βορειοανατολικά. Μερικές βδομάδες, αργότερα, τα πλοία έπιαναν σε λιμάνι που τους φάνηκε γνώριμο. Βρίσκονταν στην Αιθιοπία. Την είχαν γνωρίσει, ακολουθώντας άλλοτε τους εμπορικούς δρόμους της ξηράς. Ξαναμπήκαν στα πλοία αλλά το σκορβούτο τους θέριζε. Στις 10 Ιανουαρίου 1498, έπιασαν, όπου μπόρεσαν. Γνώρισαν, έτσι, τη χώρα των Κάφρων. Οι κάτοικοι τους βοήθησαν να θεραπευτούν. Ξαναμπήκαν στα πλοία, ανακάλυψαν τη Μοζαμβίκη κι έβαλαν πλώρη για τις Ινδίες. Έφτασαν εκεί μέσα του Ιουλίου του 1498. Στις 30 Αυγούστου, πήραν το δρόμο της επιστροφής. Το ταξίδι είχε πετύχει.

7 Ιουλίου 1860 - Ο Γκούσταβ Μάλερ

Ασυμβίβαστος, με υπερβολική αίσθηση της τελειότητας, ο Γκούσταβ Μάλερ γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 1860 σε ένα χωριό της υπό αυστριακή κατοχή Βοημίας και εξελίχθηκε σε μεγάλο συνθέτη (τον «τελευταίο του 19ου αιώνα») και αξεπέραστο διευθυντή ορχήστρας. Με περίπλοκη προσωπικότητα που συχνά έφτανε στα όρια της σχιζοφρένειας, απασχόλησε τον Φρόιντ, ενώ ο ίδιος παραπονιόταν ότι είναι «τρεις φορές ξένος: Στην Αυστρία ως Βοημός, στη Γερμανία ως Αυστριακός και στον κόσμο όλο ως εβραίος». Είχε χωρίσει τον χρόνο του στα καλοκαίρια που αφιέρωνε στη σύνθεση και στο υπόλοιπο έτος ως μανιακός διευθυντής ορχήστρας. Όργωσε τον κόσμο όλο και, μετά από μια εξαντλητική περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου διηύθυνε 65 συναυλίες, γύρισε στη Βιέννη, υπέστη μια καρδιακή κρίση που επιδεινώθηκε από μιαν άγνωστη μολυσματική αρρώστια και πέθανε στις 18 Μαΐου 1911, πριν να φθάσει τα 51 του χρόνια. Το «Τραγούδι της Γης» και η «Ενάτη Συμφωνία» του θεωρούνται τα αριστουργήματά του αλλά η ευγένεια και η συναισθηματική ένταση χαρακτηρίζουν τα έργα του «Τραγούδια για τα νεκρά παιδιά» και οι συμφωνίες του Δεύτερη, Πέμπτη και Έβδομη. Οι ερμηνείες του στα έργα «Δον Ζουάν» του Μότσαρτ, «Φιντέλιο» και Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν παραμένουν αξεπέραστες.

πηγή: http://www.historyreport.gr/

7 Ιουλίου 1907: Ο καπετάν Άγρας

Η λίμνη των Γιαννιτσών είναι γεμάτη καλαμιές αδιαπέραστες. Τη λένε Βάλτο. Μικρά λασπωμένα νησάκια υπάρχουν διάσπαρτα εκεί. Φτάνεις μόνο με πλάβα, μια ξύλινη βάρκα χωρίς καρίνα. Προχωράς μέσα από διαδρόμους, ανάμεσα στα καλάμια. Δύσκολο να σε βρουν. Στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, οι Βούλγαροι κομιτατζήδες χρησιμοποιούσαν τον Βάλτο σαν ασφαλές κρησφύγετο. Εξορμούσαν από κει και τρομοκρατούσαν τα γύρω χωριά. Είχαν τα στέκια τους σε ψαράδικες καλύβες, χτισμένες με καλάμια στα ρηχά. Με καλαμένιο πάτωμα και χαμηλή σκεπή για να μη διακρίνονται από μακριά. Και χωματένιο μετερίζι, τριγύρω, για οχύρωση. Είχαν έξι καλύβες, στα νοτιοανατολικά. Οι Έλληνες έφτασαν αργότερα εκεί. Έπιασαν μια καλύβα στα βόρεια κι έχτισαν μια δεύτερη στα ανατολικά. Οι συγκρούσεις ήταν αμφίρροπες ως το φθινόπωρο του 1906. Στις 10 Οκτωβρίου 1906, έφτασε εκεί ο ανθυπολοχαγός Τέλλος Αγαπηνός με είκοσι άντρες. Πήρε το ψευδώνυμο καπετάν Άγρας.

5 Ιουλίου 1924 - Η Ολυμπιάδα στο Παρίσι

Το κύρος του βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν βάρυνε ιδιαίτερα στην απόφαση να ξαναγίνουν Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι. Και επειδή δυο φορές στην ίδια πόλη σε λιγότερο από ένα τέταρτο αιώνα ήταν καραμπινάτη εύνοια και διότι οι προηγούμενοι του 1900 είχαν καταλήξει σε φιάσκο. Η Ολυμπιάδα του Παρισιού ξεκίνησε στις 4 Μαΐου με τη συμμετοχή 2.956 αθλητών και 136 αθλητριών (κολύμβησης, καταδύσεων, ξιφασκίας και τένις) και έληξε στις 27 Ιουλίου 1924. Όμως, η επίσημη τελετή έναρξης πραγματοποιήθηκε στις 5 Ιουλίου 1924, με την για πρώτη φορά ανάκρουση τριών εθνικών ύμνων: Της Ελλάδας ως γενέτειρας των ολυμπιακών αγώνων, της Γαλλίας ως διοργανώτριας και της Ολλανδίας που θα διοργάνωνε την επόμενη. Ένα χρυσό μετάλλιο, εκτός αθλητικών αγώνων, επιφύλασσε για την Ελλάδα η συγκεκριμένη Ολυμπιάδα.

Ἄς φροντίσουμε νά κάνουμε φιλίες , μέ βάση τόν Χριστό...

Ο Γέροντας εφρόντιζε με διαφόρους τρόπους να δημιουργή αγαθά πλαίσια φιλίας και να ενισχύη τους δεσμούς της πνευματικής οικογενείας, χωρίς όμως να τη μεταβάλλη σε μία κλειστή κάστα ή ομάδα ανθρώπων.

Τις φιλίες ενίσχυε και τις έχθρες διέλυε. Επανελάμβανε ότι την φιλία την υποβοηθούν και τη στερεώνουν ακόμη και τα μικροελαττώματα των φίλων.

Αυτό συμβαίνει , επειδή ο άνθρωπος , νιώθοντας την ανοχή του φίλου εις τα ελαττώματά του, χαίρεται και ενισχύει την αγάπη του προς αυτόν. Εις μίαν περίπτωσιν δύο εν Χριστώ αδελφοί διεφώνησαν εντόνως. Όταν το αντελήφθη ο Γέροντας, προσεπάθησε να ενώση τα διεστώτα με διάφορες συμβουλές. Κυρίως δε με την ανάπτυξι της θεωρίας της φιλίας, όπως την έζησαν οι Πατέρες και την περιέγραψαν οι σοφοί.

Συνάντηση της Ανάφης IV

Κάπνισμα και καρκίνος του πνεύμονα: Μύθοι και πραγματικότητα Η συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου του πνεύμονα συσχετίζεται έντονα

Η συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου του πνεύμονα συσχετίζεται έντονα  με το κάπνισμα, με περίπου 90% των καρκίνων του πνεύμονα να προκύπτει ως αποτέλεσμα της χρήσης του καπνού. Ο καπνός του τσιγάρου περιέχει πάνω από 4.000 χημικές ενώσεις, πολλές από τις οποίες έχουν δειχθεί ότι είναι καρκινογόνες. Οι δύο κύριες καρκινογόνες ουσίες του καπνού είναι χημικές ουσίες γνωστές ως οι νιτροζαμίνες και οι πολυκυκλικοί αρωματικόι υδρογονάνθρακες...

Ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα αυξάνεται με τον αριθμό των τσιγάρων και με τη χρονική διάρκεια του καπνίσματος. Οι γιατροί αναφέρονται σε αυτό το κίνδυνο με τον όρο, «ιστορικό καπνίσματος πακέτα-έτη» (ο αριθμός των πακέτων των τσιγάρων που καπνίζονται ανά ημέρα πολλαπλασιάζεται με τον αριθμό των ετών καπνίσματος ).

3 Ιουλίου 1815: «Αιχμάλωτος της Ευρώπης»

Τη νύχτα της μάχης του Βατερλό, ο Ναπολέοντας μπήκε επικεφαλής της φρουράς του, διέσπασε τις εχθρικές γραμμές και κατάφερε να ξεφύγει. Μεσάνυχτα, 20 Ιουνίου,  έφτασε στο Παρίσι. Πέρασε κρυφά κι αθόρυβα. Ξεσηκωμένος από τους μοναρχικούς, ο λαός ζητούσε τον θάνατό του. Σκέφτηκε να παραιτηθεί υπέρ του γιου του:

Ήταν ο Ναπολέοντας Β’ που είχε γεννηθεί στα 1811 κι ονομάστηκε αμέσως βασιλιάς της Ρώμης, πρίγκιπας της Πάρμας και δούκας του Ράιχστατ. Έμεινε στην ιστορία με το όνομα Αετιδέας και ενέπνευσε τον συγγραφέα του "Σιρανό ντε Μπερζεράκ" Εντμόντ Ροστάν (1868 - 1920) να γράψει ομώνυμο έργο (1900). Πέθανε στις 22 Ιουλίου του 1832 χωρίς ποτέ να βασιλεύσει. Οι Πρώσοι όμως συνέχιζαν την προέλαση προς τη γαλλική πρωτεύουσα με σκοπό να τον συλλάβουν και να τον εκτελέσουν. Ο έμπιστός του υπουργός της αστυνομίας Ιωσήφ Φουσέ (1759 - 1820) που παλιά είχε πρωτοστατήσει στην καταδίκη του  βασιλιά, τον είχε προδώσει. Τώρα, εργαζόταν για την παλινόρθωση των Βουρβόνων. Μερικοί πιστοί του φίλοι τον έπεισαν να κατέβει στο λιμάνι του Ροσφόρ. Δυο πλοία περίμεναν εκεί να τον μεταφέρουν στην Αμερική. Με χίλιες προφυλάξεις κατάφερε να φτάσει ως τα πλοία. Ήταν αργά.

Δυστυχώς η λογική των γηπέδων έχει προσβάλει και την Εκκλησία.

 Εσχάτως δε, παρατηρούμε την αλλοτρίωση στο θέμα των αγίων που τείνει σε μια ιδιότυπη ...λαγνεία.

'Οταν φτάνουμε στο σημείο εφημερίδες και περιοδικά και άλλα τινα να διαφημίζουν τον γέροντα Παϊσιο "εν όψει της αγιοποίησής του", αντιλαβάνεται κανείς την αλλοίωση των κριτηρίων. Λαϊκό, βλέπε λαϊκίστικο θέ(α)μα. 

Οι δε "ευσεβείς" κάθε μέρα ζητούν και από ένα άγιο! Δεν τους φτάνει το "περικείμενον ημίν νέφος μαρτύρων" και προσπαθούν να εκβιάζουν καταστάσεις με διάφορες μεθόδους, προκειμένου να γίνει η αγιοκατάταξη των "δικών τους" γερόντων. 

Η Εκκλησία προχώρησε πρόσφατα στην διακήρυξη της αγιότητος του μακαριστού Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου και αμέσως ζητάνε τον επόμενο άγιο: τον γέροντα Παϊσιο, τον αρχιμ. Φιλόθεο Ζερβάκο, τον π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο, μέχρι και τον Αυγουστίνο Καντιώτη κ.α.

Κι αυτοί να γίνουν, την επομένη θα ζητούν κι άλλους. Επιδιώκουν μια "βιομηχανία" αγίων, αν είναι δυνατόν! Και μετά τους φταίει το Βατικανό, που κάνει την ίδια δουλειά στο θέμα της αγιοποίησης.

Φοβούμαι ότι οι σύγχρονοι άγιοι είναι ...θύματα οπαδών, που τους εμφανίζουν όπως εκείνοι επιθυμούν και κατά τις ευτελείς επιδιώξεις τους. Ενώ ο άγιος δεν προβάλλει τον εαυτό του, οι αγιολάγνοι (το αντίθετο το φιλάγιου) προβάλλουν τον εαυτό τους στον άγιο που διαφημίζουν. Έτσι, ο άγιος υπάρχει γι' αυτούς κι όχι εκείνοι για τον άγιο. 

Κμέρα κ Κμήνα...

πηγή: http://www.ethnos.gr/