Οι ερευνητές από το Γερμανικό Ερευνητικό Κέντρο Περιβαλλοντικής Υγείας, με επικεφαλής τους Ελίζαμπεθ Τίρινγκ και Γιοακίμ Χάινριχ, διαπίστωσαν ύστερα από έρευνες ότι τα παιδιά που ζουν στις μεγαλουπόλεις στις οποίες η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι εντονότατη λόγω των οχημάτων και των εργοστασίων, παρουσιάζουν μεγάλες πιθανότητες να αναπτύξουν αντίσταση στην ινσουλίνη κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση του διαβήτη.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Diabetologia", ύστερα από μελέτη περισσοτέρων από 400 παιδιών ηλικίας 10 ετών. Τα παιδιά αυτά ζούσαν όλα σε μεγαλουπόλεις και μάλιστα οι επιστήμονες επέλεξαν να μελετήσουν εκείνα που ζούσαν όσο πιο κοντά σε πηγές ρύπανσης (σε μεγάλες λεωφόρους, σε περιοχές κοντά σε εργοστάσια κτλ). Διαπίστωσαν λοιπόν ότι κάθε μισό χιλιόμετρο (500μέτρα) πιο κοντά στην πηγή της ρύπανσης, το ποσοστό να αναπτύξουν ινσουλινοαντίσταση αυξάνονταν κατά 7%.
Η επιστημονική ομάδα βρήκε ότι χημικές ουσίες όπως το διοξείδιο του αζώτου αλλά και διάφορα αιωρούμενα σωματίδια ουσιαστικά οξειδώνουν τον εύθραυστο και ευαίσθητο οργανισμό των παιδιών και έχουν αρνητική επίδραση στα λιπίδια και τις πρωτεΐνες στο αίμα τους. Ο δρ. Χάινριχ μάλιστα τόνισε σε δήλωση του πως: «αν και η τοξικότητα διαφέρει μεταξύ των διαφορετικών ρυπαντών του αέρα, όλες οι ρυπογόνες ουσίες θεωρούνται ιδιαίτερα οξειδωτικές και μπορούν είτε άμεσα να επιδράσουν στα λιπίδια και τις πρωτεΐνες, είτε έμμεσα μέσω της ενεργοποίησης άλλων οξειδωτικών μηχανισμών μεταξύ των κυττάρων. Το οξειδωτικό στρες που προκαλεί η ρύπανση του αέρα, μπορεί να παίξει ρόλο στην ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη».
Βέβαια ακόμη η επιστημονική κοινότητα είναι επιφυλακτική και συνάδελφοι των Γερμανών γιατρών από την Αγγλία θεωρούν ότι δεν έχει ακόμα ξεκαθαριστεί με βεβαιότητα η σχέση ανάμεσα στην ατμοσφαιρική ρύπανση και στον κίνδυνο για την ινσουλινοαντίσταση και τον διαβήτη στα παιδιά.
πηγή: http://www.iatropedia.gr/