28/2: Παγκόσμια Ημέρα Σπάνιων Παθήσεων

Η Παγκόσμια Ημέρα Σπάνιων Παθήσεων καθιερώθηκε το 2008 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σπανίων Παθήσεων (EURORDIS) και τιμάται έκτοτε την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου, με σκοπό την ευαισθητοποίηση της κοινή γνώμης και την άσκηση πίεσης, προκειμένου το σύστημα υγείας και πρόνοιας να προσαρμόζεται στους πάσχοντες από σπάνιο νόσημα, την πρόληψη και θεραπεία των παθήσεων τους. Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, οι περίπου 8.000 καταγεγραμμένες ως σπάνιοι νόσοι πλήττουν με βάση εμπειρικές μελέτες το 10% του πληθυσμού. Σε αυτές περιλαμβάνονται κυρίως εκφυλιστικές νόσοι του νευρικού συστήματος και ορισμένοι τύποι καρκίνου, που εφόσον δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και συστηματοποιημένα καθιστούν τους ασθενείς ανήμπορους να αυτοεξυπηρετηθούν ακόμη και στα βασικά, ενώ η εξέλιξή τους αποβαίνει αρκετές φορές μοιραία, μέσα σε κατάσταση αφόρητου πόνου για τους πάσχοντες.

27 Φεβρουαρίου 1933: Ο εμπρησμός του Reichstag

Στις γερμανικές εκλογές της 22ας Ιουλίου του 1932, οι ναζί βουλευτές έφτασαν να αριθμούν τους 230 και να τρομοκρατούν το Ράιχσταγ (τη βουλή), ενώ η ανεργία και η φτώχεια έπλητταν τη χώρα. Ο πρόεδρος Χίντεμπουργκ κάλεσε τον Αδόλφο Χίτλερ σε κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό τον βαρόνο Φραγκίσκο φον Πάπεν. Ο Χίτλερ αρνήθηκε. Τον ενδιέφερε η εξουσία. Νέες εκλογές, στις 6 Νοεμβρίου 1932, έριξαν τη δύναμη των ναζί υπέρ των κομμουνιστών που με τους σοσιαλδημοκράτες συγκέντρωσαν το 38%. Οι χρηματοδότες του Χίτλερ πίεσαν τον Χίντεμπουργκ να δώσει την εντολή στους ναζί «προκειμένου να αποφευχθεί κυβέρνηση λαϊκού μετώπου». Τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπήρχε καθώς οι κομμουνιστές ακολουθούσαν το δόγμα του Στάλιν ότι «η σοσιαλδημοκρατία και ο φασισμός δεν είναι αντίπαλοι αλλά δίδυμα» και οι σοσιαλδημοκράτες διαφωνούσαν με την πρακτική του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ

20.2 : Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης

Η Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 2007 και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Φεβρουαρίου.

Στόχος της είναι η προσπάθεια να αντιμετωπισθούν με διεθνείς δράσεις η φτώχεια, η ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός, μέσα σε μια ανοιχτή και παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελεί προϋπόθεση για την κοινωνική αρμονία και την ισότητα των πολιτών ενός κράτους.

Θέμα του φετινού εορτασμού (2015), ο τερματισμός της εμπορίας ανθρώπων και της καταναγκαστικής εργασίας.

18 Φεβρουαρίου 1564 - Ο Μιχαήλ Άγγελος

Ο θόλος του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό φαινόταν επιβλητικός στα σχέδια που είχε φτιάξει ο Μιχαήλ Άγγελος Μπουοναρότι. Όμως, ο αρχιτέκτονας δεν μπόρεσε να δει το έργο του τελειωμένο. Πέθανε 89 χρόνων, στις 18 Φεβρουαρίου 1564, ευτυχισμένος που είχε βγει νικητής σε όλους τους ομηρικούς καυγάδες με τον εργοδότη του, πάπα Ιούλιο Β’. Άλλωστε, ο τάφος του πάπα είναι από τα πιο σπουδαία αρχιτεκτονήματα του Μιχαήλ Αγγέλου. Ο μεγάλος γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας της ιταλικής Αναγέννησης γεννήθηκε το 1475, στο Κάπρι. Τον μεγάλωσε η γυναίκα ενός ράφτη. Στα 13 του, μπήκε μαθητής στο εργαστήρι του μεγάλου Φλωρεντινού ζωγράφου Ντομένικο Κουράντο, γνωστού με το όνομα Γκιρλαντάγιο (1449 - 1498). Τα πρώτα του ζωγραφικά έργα γνώρισαν τόση επιτυχία, ώστε έκαναν ακόμη και τον δάσκαλό του να ζηλεύει. Στα επόμενα χρόνια, ο Μιχαήλ Άγγελος πήγε μαθητής του διάσημου Φλωρεντινού γλύπτη Μπερτόλντο ντι Τζιοβάνι (1420 - 1491), άλλοτε μαθητή και συνεργάτη του μεγάλου Ντονατέλο (1386 - 1466). Από τον Μπερτόλντο, ο Μιχαήλ Άγγελος έμαθε να δουλεύει το χαλκό, στη σχολή που είχε ιδρύσει στη Φλωρεντία ο Λαυρέντιος των Μεδίκων. Στα 1505, τριάντα χρόνων πια, ο Μιχαήλ Άγγελος προσκλήθηκε στη Ρώμη από τον πάπα Ιούλιο Β’ που του ζήτησε να ζωγραφίσει την οροφή της Κάπελα Σιξτίνα.

17 Φεβρουαρίου 1673 - Ο Μολιέρος

Εκείνη τη βραδιά, 17 Φεβρουαρίου 1673, το Παρίσι ζούσε για το Παλέ Ρουαγιάλ. Τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί κι ο κόσμος περίμενε ανυπόμονα να ανοίξει το θέατρο. Πρεμιέρα του έργου «Ο κατά φαντασίαν ασθενής». Συγγραφέας, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής ο Ιωάννης Βαπτιστής Ποκελέν, ο Μολιέρος, όπως τον ήξερε ο κόσμος. Η προϊστορία του εγγυούταν ότι θα γελούσαν πολύ. Κι οι θεατρόφιλοι συνωστίζονταν μπροστά στις πόρτες του Παλέ Ρουαγιάλ. Όμως, ο Μολιέρος ήταν πολύ άρρωστος. Τα μέλη του θιάσου προσπαθούσαν να τον πείσουν πως έπρεπε να ματαιώσουν την παράσταση. Ο συγγραφέας αρνιόταν. Μια πρεμιέρα δεν πρέπει να αναβάλλεται. Γεμάτο το θέατρο κι ο κόσμος ξεκαρδιζόταν στα γέλια. Στη σκηνή, οι ηθοποιοί έβλεπαν με αγωνία την προσπάθεια του Μολιέρου να κρατηθεί όρθιος. Καθώς έπεφτε η αυλαία κι ο κόσμος ξεσπούσε σε θυελλώδη χειροκροτήματα, ο Μολιέρος σωριαζόταν κάτω. Μάταια, οι θεατές τον καλούσαν στη σκηνή. Οι σύντροφοί του τον μετέφεραν γρήγορα στο σπίτι και τον ξάπλωσαν στο κρεβάτι. Μια ώρα αργότερα, ο μεγάλος συγγραφέας ξεψυχούσε, στα 51 του χρόνια.

15/2: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Φεβρουαρίου, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά (ICCCPO), για την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης για τις παιδικές νεοπλασίες (καρκίνο). 250.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο πάσχουν από διάφορες μορφές καρκίνου, το 80% των οποίων στις χώρες μέσου και χαμηλού εισοδήματος. Στη χώρα μας, περίπου 300 παιδιά προσβάλλονται ετησίως από καρκίνο, κυρίως από λευχαιμία. Το 70% από αυτά θεραπεύεται, λόγω της επάρκειας φαρμάκων και καταρτισμένου επιστημονικού προσωπικού. Αντίθετα, στις χώρες του τρίτου κόσμου τα ποσοστά θνησιμότητας είναι πολύ υψηλά.

Εμείς, οι θυσίες μας και οι Πολωνοί...

Αυτάρεσκοι, εγωκεντρικοί και επηρμένοι –με μια λέξη: Βαρουφάκηδες– οι Ελληνες έχουμε την πεποίθηση ότι τα δεινά που υπέστη η χώρα στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου από τον ναζισμό, μας καθιστούν κατά κάποιο τρόπο ξεχωριστούς μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών. Θεωρούμε, επίσης, ότι όλη αυτή η «μεγάλη» (στην πραγματικότητα από μικρή έως ασήμαντη) προσφορά μας για την ήττα των δυνάμεων του Αξονα δεν έχει ανταμειφθεί όπως θα της άξιζε και αυτό το παράπονο είναι που δημιουργεί στην κοινή γνώμη την ηθική βάση της διεκδίκησης αποζημιώσεων από τη Γερμανία της Μέρκελ για λογαριασμό της Γερμανίας του Χίτλερ. Μάλιστα! Ας δούμε τώρα τι υπέφεραν οι Πολωνοί –πολύ πιο φρέσκοι από εμάς στην Ε.Ε.– στη διάρκεια του ίδιου πολέμου. Οι νεκροί από τον αεροπορικό βομβαρδισμό της Βαρσοβίας, στην έναρξη του πολέμου, ήταν όσοι και οι νεκροί από τον βομβαρδισμό της Δρέσδης, στο τέλος του πολέμου. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή, γιατί σύμφωνα με τους υπολογισμούς ιστορικών, ένας Πολωνός το 1933 είχε τις ίδιες ακριβώς πιθανότητες να είναι ζωντανός το 1945 με έναν Εβραίο στη Γερμανία του 1933. Μόνον οι νεκροί της ηρωικής εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944 ήσαν όσοι και οι νεκροί Ιάπωνες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Στα πολωνικά σχολεία, τα παιδιά μαθαίνουν σήμερα ότι οι Πολωνοί (συμπεριλαμβανομένων των Εβραίων της χώρας) που έχασαν τη ζωή τους κατά τον Β΄ Π. Π. αριθμούνται στα έξι εκατομμύρια.

Ναός Αγίας Τριάδας - Σαμψούντα...

από εδώ ξεκίνησε ο Κεμάλ τον αφελληνισμό των αλησμόνητων πατρίδων...γι' αυτό και στη Σαμψούντα δεν βρίσκεις τίποτε που να θυμίζει ελληνισμό και χριστιανισμό...

Η Σμύρνη το 1920...

Αριστερά η Αγ.Φωτεινή, δεξιά ο Αγ.Γεώργιος και στο κέντρο (στο βάθος) ο Αρμένικος ναός 

του Αγ. Στεφάνου...

Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

τοῦ ᾿Αρχιμ. Μαξίμου Ματθαίου

῾Η νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, μαζί μέ τή νηστεία τῆς Τετάρτης καί τῆς Παρασκευῆς, εἶναι οἱ ἀρχαιότερες καί μόνες νηστεῖες, πού ἔχουν Οἰκουμενική κάλυψη, δηλαδή ἐπικυρώθηκαν μέ Κανόνες Οἰκουμενικῆς Συνόδου (ξθ΄ ῾Αγ. ᾿Αποστ., ε΄ τῆς Α΄, β΄, κθ΄ καί πθ΄ τῆς ΣΤ΄). Οἱ λοιπές καθιερωμένες νηστεῖες τοῦ ἔτους, βασίζονται στήν ῾Ιερή Παράδοση τῆς ᾿Εκκλησίας μας, πού κι αὐτή εἶναι ἰσχυρή καί ἔγκυρη. ῾Η νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἀνάγεται ἤδη στούς ἀποστολικούς χρόνους καί θεσμοθετήθηκε κατά μίμηση τῆς σαραντάμερης νηστείας τοῦ Κυρίου μας (Ματθ. δ΄, 2), ὡς καί τῶν σαραντάμερων νηστειῶν τῶν Προφητῶν Μωυσέως (᾿Εξοδ. λδ΄, 28) καί ᾿Ηλιοῦ (Γ΄ Βασ. ιθ΄ 8). ῾Η ἀρχαιότητά της, ἔγκειται καί στό γεγονός, ὅτι μόνον κατ᾿ αὐτή, σέ ἀντίθεση μέ τίς ἄλλες μεταγενέστερες μακρές νηστεῖες, δέν ἐπιτρέπεται ἡ τέλεση τῆς ἀναιμάκτου θυσίας (τελείας Λειτουργίας), παρά μόνο τά Σάββατα καί τίς Κυριακές.

10 Φεβρουαρίου 1634 - «Και όμως, γυρίζει»

Ο Γαλιλαίος Γαλιλέι γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1564 και σπούδασε μαθηματικά, φυσική και αστρονομία. Στα 19 του, παρατηρώντας μέσα στον καθεδρικό ναό της Πίζας μια λάμπα που πηγαινοερχόταν καθώς την κινούσε ο αέρας, ανακάλυψε τους νόμους της ισόχρονης κίνησης του εκκρεμούς. Στη συνέχεια, εφεύρε την υδροστατική ζυγαριά, ανακάλυψε τους νόμους της βαρύτητας, έθεσε τις βάσεις της σύγχρονης δυναμικής και, στα 1609, σε ηλικία 45 χρόνων, κατασκεύασε στη Βενετία το πρώτο αστρονομικό τηλεσκόπιο, με το οποίο έκανε παρατηρήσεις στο φεγγάρι. Ήθελε να διαπιστώσει, αν ο Κοπέρνικος είχε δίκιο όταν, έναν αιώνα νωρίτερα, έλεγε πως κέντρο του πλανητικού μας συστήματος είναι ο Ήλιος. Την άποψη αυτή την είχε εκφράσει πρώτος ο Έλληνας αστρονόμος Αρίσταρχος ο Σάμιος που έζησε από το 320 ως το 250 π.Χ. 

Νέα Προγράμματα Σπουδών Λυκείου: «Τρώει» η διδακτική ύλη… σίδερο και η εξειδίκευση …ατσάλι!

Λίγα 24ωρα πριν τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, το Υπουργείο Παιδείας έκανε και πάλι το θαύμα του δια χειρός του Α. Λοβέρδου. Δημοσίευσε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης τα νέα Προγράμματα Σπουδών για δεκαεπτά μαθήματα του Γενικού Λυκείου,  τα οποία θα ισχύσουν για το σχολικό έτος 2015-2016.

ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στα αναλυτικά προγράμματα και τα σχολικά βιβλία θα έρθει έκπληκτος με ένα αντιφατικό και δυσερμήνευτο φαινόμενο. Τα βιβλία είναι «γεμάτα» γνώσεις, αγγίζουν όλο και πιο πολλές και όλο και πιο σύγχρονες πλευρές της επιστήμης και του πολιτισμού και όμως οι μαθητές που μορφώνονται από αυτά τα βιβλία δεν μπορούν να σκεφθούν κριτικά.  Έτσι, η αντιπαράθεση με τους ιθύνοντες των εκπαιδευτικών ζητημάτων στο αν το σχολείο σήμερα παρέχει «λίγη» ή «πολλή» επιστημονική γνώση μάλλον είναι χαμένο παιχνίδι σε ξένο γήπεδο για όποιον υποστηρίζει ότι το σχολείο σήμερα υστερεί στην ποσότητα των γνώσεων που παρέχει στους μαθητές του. Το ζήτημα δεν είναι μόνο ποσοτικό αλλά κυρίως και ποιοτικό.

8 Φεβρουαρίου 1828 - Ο Ιούλιος Βερν

Ο Ιούλιος Βερν γεννήθηκε στη Νάντη της Γαλλίας, στις 8 Φεβρουαρίου 1828, κι από πολύ μικρός ονειρευόταν ταξίδια και περιπέτειες. Όταν έγινε έντεκα χρόνων, έπεισε έναν καπετάνιο να τον πάρει μούτσο σε κάποιο καράβι που σαλπάριζε για τις Ινδίες. Την τελευταία στιγμή, ο πατέρας του τον πρόλαβε και τον γύρισε σηκωτό, στο σπίτι. Έτσι, ο μικρός Ιούλιος περιορίστηκε στα ταξίδια και τις περιπέτειες της φαντασίας του. Τέλειωσε το λύκειο, μπήκε στο πανεπιστήμιο της Νάντης και συνέχισε ανώτατες σπουδές στο Παρίσι. Ήθελε να γίνει θεατρικός συγγραφέας. Τα έργα του, όμως, δεν είχαν επιτυχία. Αποφάσισε να δοκιμάσει μυθιστόρημα. Τα πρώτα του βιβλία «Πέντε βδομάδες σε ένα αερόστατο», «Ταξίδι στο κέντρο της Γης» και «Από τη γη στη σελήνη» προκάλεσαν βαθιά έκπληξη. Τα όσα έγραφε, ήταν τελείως φανταστικά κι απραγματοποίητα για την εποχή του. Οι επιστήμονες, όμως, παραδέχονταν πως τα γραπτά του και αληθοφανή ήταν και είχαν επιστημονική βάση. Και όλοι διαπίστωναν πως και τα τρία ήταν συναρπαστικά. Είχε γεννηθεί ο πιο μεγάλος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας του 19ου αιώνα.

Ὁ προσευχόμενος νους ζητά ένωση μὲ τήν καρδιά...

Ἅγιος Ἰγνάτιος Brianchaninov 

Κλείστηκαν οἱ θύρες τῶν αἰσθημάτων: Ἡ γλώσσα σωπαίνει, τὰ μάτια εἶναι σφαλισμένα, τ’ αὐτιὰ δὲν ἀκοῦνε τίποτε ἀπ’ ὅσα συμβαίνουν γύρω μου. Ὁ νοῦς, ἀποτινάζοντας τὸν ζυγὸ τῶν γήινων λογισμῶν, ντύνεται τὴν προσευχὴ καὶ κατεβαίνει στὸν ἐσωτερικὸ θάλαμο τῆς καρδιᾶς. Ἡ θύρα, ὅμως, τοῦ θαλάμου εἶναι κλειστή. Παντοῦ σκοτάδι, σκοτάδι ἀπροσπέλαστο. Καὶ ὁ νοῦς, καθὼς βρίσκεται σὲ ἀπορία, ἀρχίζει νὰ χτυπᾶ μὲ τὴν προσευχὴ τὴ θύρα τῆς καρδιᾶς. Στέκεται ὑπομονετικὰ μπροστά της καὶ τὴ χτυπᾶ· περιμένει· πάλι χτυπᾶ· πάλι περιμένει· πάλι προσεύχεται... Καμιὰ ἀπάντηση, καμιὰ φωνὴ δὲν ἀκούγεται! Νεκρικὴ ἡσυχία, ταφικὴ σιωπὴ καὶ ζοφερὸ σκοτάδι. Ὁ νοῦς φεύγει ἀπὸ τὴ θύρα τῆς καρδιᾶς λυπημένος, θρηνώντας πικρὰ καὶ ζητώντας παρηγοριά. Δὲν τοῦ ἐπιτράπηκε νὰ σταθεῖ μπροστὰ στὸν Βασιλέα τῶν βασιλέων μέσα στὸ ἁγιαστήριο τοῦ ἐσωτερικοῦ θαλάμου τῆς καρδιᾶς.— Γιατί; Γιατί ἀπορρίφθηκες:

— Ἐπειδὴ ἔχω πάνω μου τὴ σφραγίδα τῆς ἁμαρτίας. Ἡ συνήθεια νὰ σκέφτομαι τὰ γήινα μοῦ ἀποσπᾶ τὴν προσοχή. Δὲν ἔχω μέσα μου δυνάμεις, γιατί δὲν ἔρχεται νὰ μὲ βοηθήσει τὸ Πνεῦμα, τὸ πανάγιο καὶ πανάγαθο Πνεῦμα. Αὐτὸ ἀποκαθιστᾶ τὴν ἑνότητα τοῦ νοῦ, τῆς καρδιᾶς καὶ τοῦ σώματος, ποὺ διασπάστηκε μὲ τὴ φοβερὴ πτώση τοῦ ἀνθρώπου. Μάταιες εἶναι οἱ προσωπικές μου προσπάθειες μόνες τους, χωρὶς τὴν παντοδύναμη, δημιουργικὴ βοήθεια τοῦ Πνεύματος.

Σκοπός της ζωής των ανθρώπων είναι η δικαίωση, η καταξίωση. Ο καθένας από εμάς, όταν θέτει έναν στόχο, βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο, όπως επίσης και όταν βλέπει τη ζωή του, τις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους, την εργασία του, την αποστολή του, αισθάνεται την ανάγκη να υπερασπιστεί τον εαυτό του και το όραμά του, την προσπάθειά του, τις επιλογές του ενώπιον των άλλων. Η απόρριψή του από αυτούς θεωρείται πλήγμα για την αξιοπρέπειά του. Η απόρριψή του εκ του αποτελέσματος, δηλαδή η αποτυχία στην εκπλήρωση των στόχων, προκαλεί λύπη. Εύκολα ο άνθρωπος επιρρίπτει τις ευθύνες στους άλλους και στις περιστάσεις της ζωής που δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν και να συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων του. Δύσκολα ο άνθρωπος κρίνει τον εαυτό του για να διαπιστώσει τι έφταιξε από δικής του πλευράς.

Μια Πατρίδα λιγότερη (ένα συγκλονιστικό άρθρο για το γεφύρι της Πλάκας)

Για τους εκτός συνόρων του νομού Άρτας θα είναι απλά μία είδηση: « Έπεσε το Γεφύρι της Πλάκας». Για τους εντός των συνόρων θα είναι μία απλή συγκίνηση με φωτογραφίες κατά τις αποδράσεις τους στα χωριά των Τζουμέρκων για μεζέ, τσίπουρο και ράφτινγκ. Για τους κατοίκους των χωριών που έχουν άμεση σχέση με το Γεφύρι θα είναι θρήνος. Για όσους καταλάβουν τι έχασε η Ήπειρος από την στιγμή που το Γεφύρι κατέρρευσε είναι ήδη πένθος γνωρίζοντας ότι αυτό το έγκλημα που έγινε δεν θα βρει τιμωρία αλλά και τα επί δεκαετίες πολιτικοοικονομικά παιχνίδια που είχαν μοναδική αντίσταση αυτό το Γεφύρι θα αρχίσουν να γίνονται πραγματικότητα. Για τα ιστορικά στοιχεία και τι ήταν αυτό το Γεφύρι θα τα πούνε άλλοι. Θα γίνουν δηλώσεις, θα ρίξουν και ένα δάκρυ λυπητερό για την μεγάλη πολιτιστική καταστροφή που δέχθηκε ο τόπος.

Επισκεφθείτε εικονικά τον Πανάγιο Τάφο στα Ιεροσόλυμα από τον υπολογιστή σας

Ο Πανάγιος Τάφος είναι το Ιερότερο, το αρχαιότερο, το σπουδαιότερο, το μεγαλοπρεπέστερο και το πιο ένδοξο μνημείο της χριστιανικής πίστης. Βρίσκεται στο κέντρο της Ιερουσαλήμ στην παλιά πόλη. Είναι χτισμένος στο λόφο του Γολγοθά εκεί όπου σύμφωνα με τις Γραφές έγινε η Σταύρωση, η Ταφή και η Ανάσταση του Χριστού. Με την τεχνολογία του σήμερα μπορούμε να επισκεφθούμε αυτόν τον Άγιο Τόπο, μέσω του υπολογιστή μας, βλέποντάς τον σε τρισδιάστατη μορφή...

ΠΑΤΉΣΤΕ ΕΔΩ: http://www.360tr.com/kudus/kiyamet_eng/index.html