διαχρονικό όσο και πικρό...αλλά αληθές= λυτρωτικό...!!!

Η Βυζαντινή Παράδοση της Κάτω Ιταλίας...

Όταν γίνεται λόγος για την Κ. Ιταλία, ο νους συνήθως πηγαίνει σ’ αυτό που έχει χαρακτηριστεί ως «Μεγάλη Ελλάς» (Magna Grecia), γιατί εκεί οι αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν πλήθος αποικιών με μεγάλο πολιτισμό. Άλλωστε και σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα ίχνη του πολιτισμού που άφησαν οι πρόγονοί μας, από ερείπια ναών, πόλεων και άλλων στοιχείων, που με επιμέλεια διατηρούνται και προβάλλονται. Ακόμη και οι δρόμοι της Τρινακρίας, όπως ονομάζει ο Όμηρος τη Σικελία, φέρουν τα ονόματα Ελλήνων φιλοσόφων, ποιητών και ιστορικών. Είναι γνωστόν ότι η Μ. Ελλάδα γεωγραφικά περιελάμβανε τρεις περιοχές της Ν. Ιταλίας: Την Απουλία (Grecia Salentina), την Καλαβρία (Grecia Calabria) και το νησί της Σικελίας.

Σκοπός μας, σε όσα στη συνέχεια θα αναφερθούν, είναι να παρουσιάσουμε το χριστιανικό και ιδιαίτερα το ελληνορθόδοξο, βυζαντινό, παρελθόν της μεσημβρινής Ιταλίας, που μέχρι πρότινος είχε αγνοηθεί. Σήμερα γίνονται αξιόλογες προσπάθειες να έλθει στο «φως» αυτό το πλούσιο βυζαντινό παρελθόν.

Ο χριστιανισμός διαδόθηκε στην Ιταλική Χερσόνησο, όπως είναι γνωστόν, από την αποστολική εποχή. Την ίδια περίπου περίοδο, τον 1° μ.Χ. αι., ιδρύεται και η Εκκλησία της Σικελίας από τους μαθητές των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, Παγκράτιο, επίσκοπο Ταυρομενίου (σημ. Ταορμίνας), Μαρκιανό Συρακουσών και Βιτάλιο, επίσκοπο Κατάνης. Και βέβαια ο ελληνισμός της Κ. Ιταλίας βοήθησε, ιδιαίτερα με τη γλώσσα, στη γρήγορη εξάπλωση του χριστιανισμού, αφού η ελληνική γλώσσα δεν σταμάτησε να χρησιμοποιείται σ’ αυτές τις περιοχές στις αλλεπάλληλες κατακτήσεις τους από Ρωμαίους, Άραβες, Γερμανούς, Λογγοβάρδους και Νορμανδούς. Η ελληνική γλώσσα παρέμεινε η γλώσσα του λαού και, όταν αργότερα, ως επίσημη, καθιερώθηκε η λατινική. Έτσι η ελληνική γίνεται και η γλώσσα της Εκκλησίας, που αργότερα, αφού συνδεθεί και με το βυζαντινό τυπικό, για αιώνες αυτά τα δύο στοιχεία θα σφραγίσουν το ελληνορθόδοξο παρελθόν της Ν. Ιταλίας, ιδιαίτερα μάλιστα αυτό της Καλαβρίας και Σικελίας.

Το 7ο Πανθρακικό Αντάμωμα στη γη του Μέγα Αλέξανδρου...

Μεγάλη μέρα και νύχτα για την Πέλλα και τα Γιαννιτσά...

1ο Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο Δια Βίου Μάθησης...

εκδήλωση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης ΣΔΕ Γιαννιτσών 2015

Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, αξιότιμοι συνάδελφοι εκπαιδευτές, αγαπητοί μας εκπαιδευόμενοι, 

Καλωσορίσατε στην αποψινή εκδήλωση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του ΣΔΕ Γιαννιτσών και του παραρτήματος της Έδεσσας. 

Η εκδήλωση αυτή έχει καθιερωθεί, εδώ και 12 χρόνια που λειτουργεί το σχολείο μας, να λαμβάνει χώρα στα τέλη του σχολικού έτους και με την ευκαιρία της αποφοίτησης των εκπαιδευόμενων του β’ κύκλου. Αποτελεί μία ευκαιρία να μας γνωρίσει η περιοχή μας μέσα από τις σκέψεις και τα έργα των ίδιων των αποδεκτών του θεσμού, των εκπαιδευόμενων μας.

Πριν καλέσω στο βήμα τους εκλεκτούς προσκεκλημένους μας για ένα σύντομο χαιρετισμό, θέτω υπόψη σας τη διάρθρωση της εκδήλωσης. Μετά τους χαιρετισμούς ακολουθούν οι ομιλίες του δ/ντη και των συμβούλων του σχολείου, που επικεντρώνονται στην παρουσίαση της φιλοσοφίας, της χρησιμότητας και της προσφοράς του θεσμού στην τοπική κοινωνία. Το κύριο μέρος της εκδήλωσης καταλαμβάνουν οι σύντομες παρουσιάσεις των ερευνητικών εργασιών (project) των εκπαιδευόμενων καθώς και οι ομιλίες κάποιων εκπροσώπων τους, που θα μας καταστήσουν κοινωνούς των εμπειριών που βίωσαν και των εφοδίων που αποκόμισαν από την φοίτησή τους στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας. Η βραδιά θα κλείσει με την απονομή αναμνηστικών στους τελειόφοιτους και ένα κέρασμα.

Εμένα επιτρέψτε μου να κλείσω με μία σκέψη και μία παραίνεση του «ακτιβιστή της εκπαίδευσης», όπως αυτοχαρακτηρίζεται, Peter Jarvis, τις οποίες μοιράστηκε μαζί μας πρόσφατα, σε συνδιάσκεψη με θέμα «εκπαίδευση ενηλίκων και τοπική κοινωνία» στο παν/μιο Θεσσαλίας. 

Σκέψη: «Η εκπαίδευση ενηλίκων είναι ένα πείραμα στο οποίο λαμβάνουμε μέρος». Ένα καλά οργανωμένο πείραμα που έχει μόνο να δώσει σε όσους εμπλακούν, αρκεί να το πράξουν συνειδητά, οργανωμένα και με αίσθηση ευθύνης, θα προσέθετα.

Παραίνεση προς τους εκπαιδευτές: «Να είστε ενθουσιώδεις και να προσπαθείτε. Να μη συμμετέχετε απλώς, αλλά να δίνετε. Αυτός που διδάσκει είναι υπεύθυνος για την ποιότητα της διδασκαλίας του».

Καλωσήλθατε!

Lifelong Learning Congress, University of Thessaly, 20-21/6

with Prof. Peter Jarvis and Susana AntonakoudΛάρισα, 20/6/2015

Διεθνήs Διάσκεψη για την εκπαίδευση ενηλίκων πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα 

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

Διάσκεψη διεθνούς επιπέδου για την «Πόλη που μαθαίνει»

• Ρ. Jarvis: Η «πόλη που μαθαίνει» μπορεί να επηρεάσει θετικά ανθρώπους και κοινωνίες 

• Ρ. Mayo: «η Δημοκρατία δεν τη διδάσκεσαι αλλά τη βιώνεις. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μιας πόλης που μαθαίνει» 

• T. Fleming: Εκπαίδευση ενηλίκων με δημοκρατικό και προοδευτικό περιεχόμενο

ΜΦΘΣ-Κ' ΣΥΝΕΔΡΙΟ, 2-5 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015

ΠΑΜΑΚ 27-28 Ιουνίου 2015

21/6: Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα...

Η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα πρωτογιορτάστηκε στις 19 Ιουνίου 1910 και έκτοτε γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Με δώρα απ' όλη την οικογένεια τιμώνται ο πατέρας, ο παππούς ή ο προπάππους.

Εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας του Πατέρα ήταν η αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ Ντοντ, που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας, προκειμένου να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Τζάκσον Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά της οικογένειας.

20/6: Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων

Η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων καθιερώθηκε για πρώτη φορά με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 4 Δεκεμβρίου του 2000 και πρωτογιορτάσθηκε στις 20 Ιουνίου 2001, με αφορμή τα 50 χρόνια από την υπογραφή της «Συνθήκης για το καθεστώς των προσφύγων». Η Συνθήκη αυτή προέβλεπε, μεταξύ άλλων, τη σύσταση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, η οποία ήταν επιφορτισμένη να βοηθήσει στη μετεγκατάσταση των 1,2 εκατομμυρίων Ευρωπαίων που είχαν μείνει άστεγοι εξαιτίας του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Στα 54 χρόνια της ύπαρξής της, η Ύπατη Αρμοστεία έχει βοηθήσει πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους και για τις προσπάθειές της αυτές έχει τιμηθεί δύο φορές με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Το διεθνές δίκαιο ορίζει ότι πρόσφυγες είναι οι άνθρωποι που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιστρέψουν στις χώρες τους, εξαιτίας βάσιμου φόβου δίωξης, με βάση τη φυλή, το θρήσκευμα, τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, την εθνικότητά τους ή τη συμμετοχή τους σε μία ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα. Σήμερα, η Ύπατη Αρμοστεία είναι ένας από τους κυριότερους ανθρωπιστικούς οργανισμούς στον κόσμο.