Τέλος η συνέντευξη για την επιλογή προϊσταμένων στο δημόσιο...

Σε αλλαγή και του πρόσφατα ψηφισθέντος νόμου για την επιλογή προϊσταμένων στο Δημόσιο προσανατολίζεται ο νέος αναπληρωτής υπουργός Διοικ. Μεταρρύθμισης, Γ. Κατρούγκαλος. Το θέμα ετέθη κατά τη χθεσινή δίωρη συνάντηση που είχε με την ΑΔΕΔΥ. Σύμφωνα με πληροφορίες, επί τάπητος έχουν τεθεί διάφορες απόψεις, ωστόσο αυτή που διαφαίνεται να επικρατεί επί του παρόντος είναι ότι βασικό στοιχείο για την επιλογή προϊσταμένων θα είναι ο υπηρεσιακός τους φάκελος, δηλαδή τα τυπικά τους προσόντα, η προϋπηρεσία κ.λπ. Ως προς τη συνέντευξη, η οποία βάσει του ισχύοντος νόμου αποτελεί βασικό εργαλείο για την επιλογή των προϊσταμένων, είναι άγνωστο πώς και αν θα συνεχίσει να υφίσταται καθώς ήδη η ΑΔΕΔΥ εξέφρασε τις αντιρρήσεις της, επισημαίνοντας ότι «θα λειτουργήσει ως face control για το πελατειακό κράτος». Στο πλαίσιο της χθεσινής πρώτης συνάντησης μεταξύ της ΑΔΕΔΥ και του αναπλ. υπουργού ετέθησαν όλα τα ζητήματα του χαρτοφυλακίου του υπουργείου.

Soloup. ΑΪΒΑΛΙ: Ένα ταξίδι στο χρόνο στο Μουσείο Μπενάκη

Εγκαίνια: Τρίτη, 10 Φεβρουαρίου 2015, 

ώρα 20:00

Διάρκεια: 12.02.2015 – 08.03.2015

Μουσείο Μπενάκη – Πειραιώς 138

 Με αφορμή την κυκλοφορία του graphic novel Αϊβαλί του Soloúp, το Μουσείο Μπενάκη, το Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς Αθήνας και οι εκδόσεις Κέδρος συνδιοργανώνουν την έκθεση με τίτλο «Soloúp. Αϊβαλί: Ένα ταξίδι στο χρόνο» στο Μουσείο Μπενάκη – Πειραιώς 138. Η έκθεση εγκαινιάζεται την Τρίτη, 10 Φεβρουαρίου, στις 20:00 και θα διαρκέσει έως τις 8 Μαρτίου 2015.

Με επίκεντρο το Αϊβαλί, έναν τόπο μνήμης για τον προσφυγικό Ελληνισμό, ο σκιτσογράφος Soloúp επιστρατεύει ιστορικά κείμενα, ντοκουμέντα και φωτογραφίες της εποχής σ’ ένα ταξίδι από την Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λοζάνης ως και τις μέρες μας.

Τι ζωγραφίζει «ως σπίτι του», ένα παιδί που μεγάλωσε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Πολωνία;

Από τα 216.000 παιδιά επέζησαν μόνο 451...   

Τη φώναζαν Τερέζκα, υποκοριστικό του Τερέζα και το 1948 φιλοξενούνταν σε άσυλο για παιδιά που επιβίωσαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν της ζήτησαν να ζωγραφίσει το σπίτι της, η Τερέζκα ζωγράφισε ακανόνιστες γραμμές. Η μόνη εικόνα που είχε στο μυαλό ήταν το χάος και η φρίκη του πολέμου. Μεγάλωσε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Πολωνία, οι γονείς της είχαν πεθάνει. Ήταν απ’ τα “τυχερά” παιδιά που επιβίωσαν. Μεταφέρθηκαν σε ορφανοτροφεία και περίμεναν μάταια τις οικογένειές τους να επιστρέψουν. Τα περισσότερα δεν ήξερα το όνομά τους, πότε γεννήθηκαν, ούτε καν τη μητρική τους γλώσσα. Η μικρή Τερέζα φωτογραφήθηκε από τον Ντέιβιντ Σίμουρ. Γεννήθηκε στην Βαρσοβία με το όνομα Ντάβιντ Ζίμιν και απαθανάτισε πολλές ιστορικές στιγμές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: www.mixanitouxronou.gr/ti-zografizi-os-spiti-tou-ena-pedi-pou-megalose-se-stratopedo-sigkentrosis-stin-polonia-apo-ta-216-chiliades-pedia-epezisan-mono-451/

30 Ιανουαρίου 1948: Η δολοφονία του Μαχάτμα Γκάντι

«Χέι, Ράμα!» (Ω,θεέ)! Δυο λέξεις κι η Μεγάλη Ψυχή σωριάστηκε στο έδαφος. Τρεις πυροβολισμοί και ο άνθρωπος που είχε νικήσει τη Βρετανική αυτοκρατορία, χωρίς να πιάσει όπλο, κειτόταν νεκρός. Ο φανατικός που τον πυροβόλησε, πιάστηκε αμέσως. Η Ινδία που τον έχασε, ξέσπασε σε λυγμούς. Ο Μαχάτμα Γκάντι πρόλαβε να δει την πατρίδα του ανεξάρτητη. Ήταν 30 Ιανουαρίου 1948. Ξεψύχισε στα 79 του χρόνια. Γεννήθηκε στα 1869, στο Πορπαντόρ των Αγγλικών Ινδιών, από πλούσια οικογένεια. Ονομαζόταν Μοχόντας Καράμιτσαν Γκάντι. Αργότερα, οι συμπατριώτες του τον ονόμασαν Μαχάτμα (Μεγάλη Ψυχή). Σπούδασε νομικά στο Λονδίνο και, το 1893, σε ηλικία 24 χρόνων, βρέθηκε στη Νότια Αφρική όπου, επί είκοσι χρόνια, αγωνίστηκε σκληρά να μορφώσει τους Ινδούς μετανάστες και να βελτιώσει τη ζωή τους. Στα 1914, πέτυχε να αναγνωριστούν τα δικαιώματα τους από τους Άγγλους.

Στο «ψυγείο» η εγκύκλιος Λοβέρδου για τα Θρησκευτικά...

Τη βιομηχανία απαλλαγών στα Θρησκευτικά ενισχύει ο Τάσος Κουράκης. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ο νέος αναπληρωτής υπουργός Παιδείας εξετάζει την κατάργηση της εγκυκλίου για αυστηροποίηση της χορήγησης στους μαθητές απαλλαγής από τα Θρησκευτικά. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει διαιώνιση μιας καταχρηστικής πρακτικής εκ μέρους πολλών μαθητών. Πάντως, ο κ. Κουράκης, ο οποίος κατά το παρελθόν είχε ζητήσει την κατάργηση των Θρησκευτικών, χθες δήλωσε ότι ο χαρακτήρας του μαθήματος θα παραμείνει υποχρεωτικός. Η δήλωσή του έγινε μετά τη συνάντησή του με τη Σταυρούλα Ξουλίδου, υπεύθυνη Παιδείας και Θρησκευμάτων, βουλευτή των ΑΝΕΛ και θεολόγο. Οσο για τους ιερείς, ακόμη θυμούνται τη δήλωσή του για επιβολή πράσινου φόρου για να καταβάλλονται οι μισθοί τους. Ειδικότερα, ακριβώς προ εβδομάδας, ο πρώην υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος εξέδωσε εγκύκλιο, με την οποία έκανε πιο αυστηρούς τους όρους απαλλαγής των μαθητών από τα Θρησκευτικά.

Ξανθιώτικο Καρναβάλι 2015 - Πρόγραμμα Θ.Λ.Ε.

κρατάμε ό,τι αξίζει και μας ενδιαφέρει...

λεπτομέρειες: http://www.cityofxanthi.gr/enimerosi/nea/ekdiloseis

Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα ERASMUS+ 2014-2020

Πρόσκληση υποβολής προτάσεων σε δράσεις για τον τομέα της νεολαίας, της εκπαίδευσης ενηλίκων και του αθλητισμού. Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Erasmus+, το νέο πρόγραμμα της ΕΕ για την Εκπαίδευση, την Κατάρτιση, τη Νεολαία, και τον Αθλητισμό, στοχεύει στη βελτίωση των δεξιοτήτων και της απασχολησιμότητας, καθώς και στον εκσυγχρονισμό των συστημάτων εκπαίδευσης, κατάρτισης και νεολαίας. Το πρόγραμμα θα διαρκέσει επτά έτη και ο προϋπολογισμός του θα ανέλθει σε 14,7 δισ. ευρώ, δηλαδή, είναι αυξημένος κατά 40% σε σύγκριση με τα σημερινά επίπεδα δαπανών, αντανακλώντας τη δέσμευσης της ΕΕ να επενδύσει στους τομείς αυτούς.

ΜΕΓΑΛΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ...

Οἱ «Τρεῖς μέγιστοι φωστῆρες τῆς Τρισηλίου Θεότητος», ποὺ δημιούργησαν μὲ τὴ ζωὴ καὶ τὰ ἔργα τους τὸν «χρυσοῦν αἰῶνα» τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ἱστορίας, διέπρεψαν σ’ ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Μορφώθηκαν μὲ ὅλη τὴ ­μόρφωση τῆς ἐποχῆς τους καὶ διέθεσαν τὴ μόρφωση αὐτὴ καὶ τὰ φυσικὰ καὶ τὰ ψυχικά τους χαρίσματα, μὲ τὰ ὁποῖα τοὺς εἶχε προικίσει ὁ Θεός, γιὰ τὴ βοήθεια τῶν συν­ανθρώπων καὶ τὴ δόξα τῆς Ἐκκλησίας.

   Ἀναδείχθηκαν μεγάλοι κοινωνικοὶ ἐρ­γάτες μὲ τὰ συσσίτια ποὺ ὀργάνωσαν, στὰ ὁποῖα ἔτρωγαν καθημερινὰ χιλιάδες φτωχοί. Φρόντισαν γιὰ τὴ ­διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου σὲ χῶρες μακρινὲς μὲ τὴν ὀργάνωση ἱεραποστολῶν. Ἔδιναν καθημερινοὺς ἀγῶνες γιὰ τὴν ­προστασία τῶν Ὀρθοδόξων ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἀλ­λὰ καὶ φρόν­τιζαν συνεχῶς γιὰ τὴν ψυ­χικὴ καλλιέργεια τῶν Ὀρθοδόξων πι­στῶν.

   Πρώτευαν σὲ ὅλα. Ὅπως σημειώνει ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχο­λῆς Ἀθηνῶν κ. Νικόλαος Μπρατσιώτης σὲ μιὰ ἐπιστημονικὴ ἐργασία του γιὰ τὸν Μέγα Βασίλειο, «ἦταν τὸ πρότυπον τῆς ὑποχωρητικότητος, τῆς καρτερίας, τῆς λιτότητος, τῆς ἐγκρατείας, τῆς σωφροσύνης, τοῦ ἀσκητισμοῦ, τῆς ἁγνότητος, τῆς κοινωνικότητος, τῆς φιλανθρωπίας, τῆς ἀγάπης, τῆς πίστεως, τῆς ὑπομονῆς, τῆς ἐλπίδος... τῆς μεγαλοψυχίας, τῆς μακροθυμίας, τῆς πρὸς ἑαυτὸν αὐστηρότητος, τῆς πρὸς τοὺς ἄλλους γλυκύτητος...».

διδακτική πρόταση ελληνικού γραμματισμού ΣΔΕ: "ΦΙΛΟΠΟΛΕΜΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΒΙΩΜΕΝΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ"

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ
ΙΔΡΥΜΑ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ
ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ
ΓΛΩΣΣΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ (ελληνική γλώσσα)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ (ΣΔΕ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ)

"ΦΙΛΟΠΟΛΕΜΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΒΙΩΜΕΝΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ"

Σκοποί-Στόχοι-Επιδιώξεις
Με αυτή τη διδακτική ενότητα επιδιώκεται οι εκπαιδευόμενοι/ες:
► να ασκηθούν στο δημιουργικό τρόπο σκέψης (creative thinking)
► να μάθουν να σκέφτονται πολύπλευρα
► να αναπτύξουν τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες (και με διαδραστικό τρόπο)
► να καλλιεργήσουν τη δημιουργική και κριτική τους ικανότητα
► να προσεγγίσουν κριτικά τις ιστορικές πηγές
► να προσεγγίσουν τα ιστορικά γεγονότα συνεργατικά ευρωπαϊκά
► να διατυπώνουν κρίσεις και να παίρνουν αποφάσεις
► να εξοικειωθούν με τις ΤΠΕ (επικοινωνία, συνεργασία, ανάδειξη καινοτομίας)
► να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους στις ΤΠΕ και στις ξένες γλώσσες
► να καταφέρουν, με τη χρήση ΤΠΕ, να ερευνήσουν, να επεξεργαστούν και να παρουσιάσουν αποτελέσματα.

28 Ιανουαρίου 1969: Η μάχη για το περιβάλλον...

Μια θανάσιμη μαύρη κηλίδα απλωνόταν στ’ ανοιχτά της Καλιφόρνια, σκοτώνοντας κάθε ζωντανό πλάσμα που υπήρχε στη θάλασσα. Εκατό χιλιάδες λίτρα πετρέλαιο την τροφοδοτούσαν κάθε μέρα ώσπου ν’ αδειάσουν εντελώς οι δεξαμενές του πετρελαιοφόρου που είχε ναυαγήσει στον ωκεανό. Ήταν ένα συνηθισμένο τάνκερ εφοδιασμού υποβρυχίων. Ναυάγησε στις 28 Ιανουαρίου 1969 πληροφορώντας τον κόσμο για τον τρόμο, που λέγεται ρύπανση της θάλασσας και οικολογική καταστροφή. Στον πόλεμο του Περσικού κόλπου, 22 χρόνια αργότερα, πετρελαιοπηγές του Κουβέιτ φόρτωναν με πετρέλαιο τη θάλασσα της Σαουδικής Αραβίας, σκοτώνοντας ακόμα και τα πουλιά που βουτούσαν για να κυνηγήσουν την τροφή τους. Αφού κατάφερε να ρυπάνει τη στεριά και την ατμόσφαιρα, ο άνθρωπος μόλυνε και τις θάλασσες. Η επιστήμη έχει επινοήσει μεθόδους αντιρρύπανσης που όμως πολλές φορές είναι ανίσχυρες να εξαφανίσουν το κακό. Ο πρώτος που γνωρίζουμε ότι διαμαρτυρήθηκε δημόσια για τη ρύπανση, είναι ο Σενέκας που βρήκε πολύ βρόμικη την ατμόσφαιρα της Ρώμης, τον Α’ αιώνα. Ο πρώτος γνωστός μας νόμος για την προστασία της ατμόσφαιρας είναι του βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδου Α’ που, το 1273, κύρωσε διάταγμα, σύμφωνα με τον οποίο απαγορευόταν η χρήση ενός τύπου άνθρακα.

Τό "Συναξάριον" της Κυριακής των εκλογών‏...

ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ...

Εγγιζούσης της Μεγάλης και Δεσποτικής Εορτής των... Εκλογών,παραθέτω από το «Μηναίον της Πολιτικής»*, το περιέχον πάσας τας κινητάς και ακινήτους ακολουθίας αυτής, το επίκαιρο Συναξάρι της Κυριακής των Προπατόρων, εις ψυχικήν και εκλογικήν ωφέλειαν. Έμπνευση, κρηπίς και στερέωμα του μηνολογίου τούτου αποτέλεσε το συναξάρι της Κυριακής προ της Χριστού γεννήσεως. Θου, Κύριε!

Συναξάριον 

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ Κυριακῇ πρὸ τῶν Εκλογῶν, ἀνάμνησιν ἄγειν ἐτάχθημεν παρὰ τῶν Ἀγίων καὶ θεοφόρων Δημοσιογράφων ἡμῶν, πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνος λαῷ εὐαρεστησάντων ζώντων τε καὶ κεκοιμημένων, Πρωθυπουργῶν τε καὶ Προέδρων, ἱδία δέ ἀπὸ μεταπολιτεύσεως ἄχρι τῆς σήμερον, κατὰ γενεαλογίαν, καθῶς τά ΜΜΕ ἡρίθμησαν· ὁμοίως τε καῖ τῶν Βουλευτῶν καὶ τῶν Βουλευτίδων.

ΨΗΦΙΑΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑΣ

Πῶς ἕνας... ἁμαρτωλός γνώρισε τόν γέροντα Παϊσιο στό Ἅγιον Ὄρος;

του Λάμπη Ταγματάρχη 

κάποιος ήθελε να με χαρακτηρίσει κάπως, θα μπορούσε να πει οτιδήποτε… εκτός του ότι είμαι ένας ιδιαιτέρως θρησκευόμενος άνθρωπος.

Είμαι δηλαδή της εκκλησίας όσο -υποθέτω- κι εσείς… Η εκκλησία με βλέπει το Πάσχα λίγο πριν από την Ανάσταση και άντε σε κανέναν γάμο παλαιοτέρα, τώρα πια συχνά μόνο σε κηδείες…Αυτά…Τώρα, το πώς βρέθηκα εγώ στο Άγιο Όρος, πριν χρόνια, πώς με πείσανε να περπατήσω ικανή απόσταση για να δω από κοντά έναν ασκητή που τον λέγανε Παΐσιο που είχε φήμη φοβερή και τρομερή και που έρχονταν από τα πέρατα του κόσμου να τον δούνε... δεν το κατάλαβα…Άλλωστε, όταν αποφασίζεις να πας στο Όρος έχεις συμφιλιωθεί με την ιδέα πως δεν θα πρέπει να τα καταλαβαίνεις όλα ή, τουλάχιστον, να αφήνεις συνειδητά κενά, έτσι ώστε να περάσει μέσα σου ό,τι είναι να περάσει…Η λογική δεν εξηγεί τα πάντα - τουλάχιστον στο Όρος...

Καταγγελία της ΟΛΜΕ για την εσπευσμένη έγκριση από το ΙΕΠ νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων για το Λύκειο

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΣΠΕΥΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΑΝΑΛΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ καταγγέλλει την απαράδεκτη από κάθε άποψη τακτική που ακολουθεί ειδικά το τελευταίο διάστημα η ηγεσία του Υπ. Παιδείας. Συγκεκριμένα, παράγοντες της ηγεσίας του υπ. Παιδείας, παραβλέποντας τον αυστηρά υπηρεσιακό χαρακτήρα που έχει μια κυβέρνηση κατά τη διάρκεια προεκλογικής περιόδου και παραβιάζοντας κάθε ηθική και πολιτική δεοντολογία, επιδιώκουν να δημιουργήσουν με αυταρχικό τρόπο «τετελεσμένα» σε μια σειρά σοβαρών εκκρεμών ζητημάτων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δεσμεύοντας έτσι και στο μέλλον την εκπαιδευτική πολιτική σε αντιπαιδαγωγικές κατευθύνσεις. Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί η εναγώνια προσπάθεια της ηγεσίας του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας να παραλάβει και να εγκρίνει τα νέα Αναλυτικά Προγράμματα για το «Νέο Λύκειο» (που θεσμοθέτησε το 2013) πριν την ημερομηνία των εκλογών, παρακάμπτοντας τις ειδικές Επιτροπές που είχαν συσταθεί γι’ αυτό το σκοπό

1ο Διεθνές Βιωματικό Συνέδριο Εφαρμοσμένης Διδακτικής

Ο σκοπός του συνεδρίου είναι να αναδείξει καινοτόμες καλές πρακτικές, διδακτικούς νεωτερισμούς και σύγχρονες παιδαγωγικές κατευθύνσεις στη διδακτική και τη διδασκαλία των μαθημάτων που διδάσκονται στην Τυπική Εκπαίδευση, καθώς και στην Εκπαίδευση Ενηλίκων. Οι εισηγήσεις/ανακοινώσεις θα έχουν κατά κύριο λόγο βιωματικό χαρακτήρα και θα εφαρμόζονται σε ομάδες συνέδρων/εκπαιδευτικών σε μορφή μικροδιδασκαλίας. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας θα ακολουθεί συζήτηση και ανατροφοδότηση. Παράλληλα θα υλοποιηθούν κεντρικές ομιλίες και εισηγήσεις, τόσο δια ζώσης, όσο και μέσω τηλεδιάσκεψης, κυρίως για εισηγητές που βρίσκονται στο εξωτερικό.

Δεισιδαιμονίες & Προλήψεις...

Ζούμε σε μια εποχή όπου η επιστήμη γνώρισε μίαν εκπληκτική πρόοδο. Ανακαλύψεις και κατακτήσεις που πριν δυο-τρεις αιώνες φαίνονταν αδιανόητες και κινούνταν στη σφαίρα της φαντασίας, έγιναν πραγματικότητα. Η ζωή των ανθρώπων άλλαξε σε σημαντικό βαθμό. Κι ενώ θα περίμενε κανείς η πρόοδος αυτή να οδηγούσε στην απελευθέρωση του ανθρώπου από τις προλήψεις, δεισιδαιμονίες, θρησκοληψίες, πρωτογονισμούς του παρελθόντος, η κατάσταση δεν φαίνεται να άλλαξε σημαντικά. Ο σύγχρονος άνθρωπος, καυχιέται για τις κατακτήσεις του, αλλά και παραμένει δέσμιος των πρωτόγονων καταβολών του. Οι πρωτόγονες προλήψεις και δεισιδαιμονίες βασανίζουν και καταταλαιπωρούν τον άνθρωπο. Σε κάθε του βήμα διαβλέπει κινδύνους, ταλαιπωρίες, αποτυχίες, ασθένειες, θανάτους, με αποτέλεσμα να χάνει την ειρήνη του. Και το χειρότερο απ' όλα είναι ότι νομίζει πως όλα αυτά είναι μέσα στο χώρο της πίστης!Έλε­γε κάποτε ένα σημαίνον πρόσωπο της Ελληνικής κοινωνίας, με διεθνή εμβέλεια: «Εγώ είμαι πολύ θρήσκος άνθρωπος. Να φανταστείτε ότι ποτέ δεν αρχίζω κάποια εργασία, ημέρα Τρίτη!» Η άγνοια και η σύγχυση είναι προφανής.

Παρουσιάση Λευκώματος "Το Παρεκκλήσιο - Κατακόμβη του Αγ. Ελευθερίου"

Στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων επί τη μνήμη του Αγίου Αθανασίου, πολιούχου της πόλεως Διδυμοτείχου, έγινε η παρουσίαση του λευκώματος «ΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ – ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ», που εκδόθηκε πρόσφατα από τον Ιερό Kαθεδρικό Nαό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου. Το λεύκωμα επιμελήθηκε ο Προϊστάμενος του Ναού, Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου Δαμασκηνός Al-azrai. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής, 18 του μηνός Ιανουαρίου ε.ε., στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού, και παρέστησαν ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου Παρ. Πατσουρίδης, ο Διοικητής της XVI Μεραρχίας Στρατηγός Αντ. Βιτεζάκης, ο Διοικητής της 30ης Ταξιαρχίας Ταξίαρχος Νικ. Τσιτσιμπίκος, Αντιδήμαρχοι, μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι φορέων και πλήθος κόσμου.

Τί εἶναι ἅγιος καί τί ὅσιος

Στους πρωτοχριστιανικούς χρόνους (Μωσαϊκός Νόμος) επικρατούσε η άποψη ότι Άγιος είναι μόνο Ένας, ο Θεός. 

Στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους ο Απόστολος Παύλος αποκαλεί Αγίους όλους τους βαπτισμένους Χριστιανούς, που ζουν σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, που αγωνίζονται για την σωτηρία της ψυχής τους και που επιδιώκουν να κατακτήσουν την Βασιλεία του Θεού (Ρωμ. α',7 - Α' Κορ. α',1-2 - Εβρ. ς',10).  Στον 4ο αιώνα ο τίτλος "Άγιος" αρχίζει να αποδίδεται μόνο σε λίγους εκλεκτούς ΄"φίλους του Θεού", που ξεχωρίζουν για το μαρτύριό τους, για την ζωή τους και για τα θαύματά τους. Ο Άγιος Αντώνιος ο Μέγας όμως τονίζει: "Άγιος είναι εκείνος που είναι καθαρός από κακία και αμαρτήματα". Πρώτη από όλους τον τίτλο της "Υπέρ Αγίας" έλαβε η Παρθένος Μαρία. Ακολούθησαν οι Απόστολοι του Κυρίου. Οι Άγγελοι καθώς και πολλά από τα "Δίκαια" πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης δεν θα μπορούσαν να μην πάρουν τον τίτλο αυτόν, όπως φυσικά Άγιος δεν θα μπορούσε να μην ονομαστεί και ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο Βαπτιστής. Σιγά-σιγά άρχισε να διαμορφώνεται μία ιεράρχηση στην ταξινόμηση των Αγίων.                      

Οι ομάδες (χοροί) των Αγίων έχουν ως εξής: 

Η Ιερά Σύνοδος για την παρουσία των εκκλησιαστικών φορέων στο Διαδίκτυο

Ἀριθμ. Πρωτ. 187

Διεκπ. 79 

Ἀθήνῃσι 15ῃ Ἰανουαρίου 2015

Πρός

τήν Ἱεράν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν καί

τάς Ἱεράς Μητροπόλεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος, κατά τάς Συνεδρίας τῆς 9ης Δεκεμβρίου 2014 καί τῆς 14ης Ἰανουαρίου ἐ.ἔ., διεξῆλθε τό ζήτημα τῆς δημιουργίας καί τηρήσεως σελίδων στό διαδίκτυο (μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως ἤ καί αὐτοτελῶν ἱστοσελίδων ὑπό διάφορες μορφές) ἐπ’ ὀνόματι Ἐνοριῶν. Παρίσταται πρόδηλο ὅτι ἡ μέσῳ διαδικτύου ἀπόπειρα ἀσκήσεως ποιμαντικῆς ἐκ μέρους τῶν Ἐφημερίων, ὅσο καλοπροαίρετη καί ἐάν εἶναι, δέν εἶναι δυνατόν νά ὑποκαταστήσει τήν ζῶσα, βιωματική σχέση τῶν πιστῶν μεταξύ τους καί μέ τόν Ἐφημέριο ἐντός τοῦ πλαισίου τῆς Ἐνορίας ὡς ἐνεργοῦ κυττάρου τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Ἐπιπλέον, σέ καμία περίπτωση δέν πρέπει μέσῳ τῆς λειτουργίας τέτοιων ἱστοσελίδων νά δίδεται ἡ πλαστή ἐντύπωση, ἀκόμη καί στούς ἐπισκεπτόμενους αὐτές μέ εἰλικρινές ἐνδιαφέρον, ὅτι ἡ ἐπίσκεψη σέ ἱστοσελίδες τοῦ εἴδους ἀναπληροῖ τήν συμμετοχή τους στήν λειτουργική ζωή ἤ ὅτι ἀποτελεῖ εἶδος ἤ ἐκδήλωση πίστεως. Κατά τό παρελθόν ἔχει παρατηρηθεῖ ἡ λειτουργία ἱστοσελίδων, εὐτυχῶς ἀπό ἰδιῶτες, μέ ἀπομιμήσεις τῆς ἀνθρώπινης εὐλάβειας, πού ὑπερέβησαν τά ὅρια καί τῆς γελοιότητας (π.χ. ἄναμμα online κεριοῦ σέ ἱστοσελίδα).

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΕΝΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο διαβάσαμε πριν από λίγο καιρό. Πρόκειται για το νέο μυθιστόρημα του Ισίδωρου Ζουργού, Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο. Ο σπουδαίος συγγραφέας αυτή τη φορά τόλμησε να κάνει ένα ταξίδι στην περίοδο του Διαφωτισμού. Κεντρικός ήρωας και ταξιδευτής ο γιατρός Ματίας Αλμοσίνο, Εβραίος στην καταγωγή, ο οποίος αφού συναντήσει όλα τα ιδεολογικά και φιλοσοφικά ρεύματα της εποχής του, θα βρει τον τελικό προορισμό και την ταυτότητά του γενόμενος μοναχός στο Άγιο Όρος  και στην μονή Διονυσίου, όπου και θα τελειώσει τη ζωή του το 1725. Το μυθιστόρημα διηγείται την πορεία του, τις αναζητήσεις του, το Πάσχα του ήρωα από την αγάπη για τη γνώση και τον άνθρωπο χωρίς όμως θρησκεία και πίστη σε Θεό, στην αγάπη για τον άλλο με το Θεό μαζί, «ο κάθε άλλος είναι ο Θεός» είναι το μοτίβο του ήρωα λίγο πριν το τέλος της ζωής του. Μία συναρπαστική περιπέτεια, μέσα από την οποία αποκαλύπτεται μία σπουδαία προσωπικότητα, ο γιος που έχει δύο πατεράδες, έναν φανατικό, θρησκόληπτο, τυπολάτρη που περιμένει το τέλος του κόσμου και αρνείται κάθε χαρά, και έναν μορφωμένο, ζεστό και αναζητητή, ο οποίος θα τον σώσει με κίνδυνο της ζωής του και θα τον οδηγήσει στην αγωνία για την αλήθεια. Ο ήρωας θα γευθεί την αγάπη και την πρόνοια του Θεού στα πρόσωπα ανθρώπων  που αποτελούν την ανερχόμενη αστική τάξη της εποχής του Διαφωτισμού, στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Θα συναντηθεί με τον αναγεννώμενο μορφωτικά και πνευματικά Ελληνισμό στην Ιταλία και θα ξεκινήσει ως γιατρός ένα μακρύ ταξίδι με σταθμούς το Λονδίνο, τα Καρπάθια όρη, την Ρωσία, με κατάληξη το Άγιο Όρος.

«Οι πόλεις των Φιλικών. Αστικές διαδρομές ενός επαναστατικού φαινομένου»

+ Ἀρχιμανδρίτης Βαρθολομαῖος Σαμαρᾶς

Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Tρίτην, 13ην Ἰανουαρίου 2015, πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων.

Κατ᾿ αὐτήν, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος: α) ὁμοφώνως ἀποδεχθεῖσα εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τόν μοναχόν Παΐσιον Ἁγιορείτην καί β) προτάσει τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, διά ψήφων κανονικῶν ἐξελέξατο παμψηφεί τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Εἰρηναῖον Ἀβραμίδην, διακονοῦντα ἐν Παρισίοις, Βοηθόν Ἐπίσκοπον παρά τῷ Σεβασμιωτάτῳ Μητροπολίτῃ Γαλλίας κυρίῳ Ἐμμανουήλ, ὑπό τόν τίτλον τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Ρηγίου.

           

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 13ῃ Ἰανουαρίου 2015

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

Η διαλεκτική χρόνου και θανάτου στη χριστιανική διδασκαλία

Ο θάνατος και ως βιολογικό ακόμα φαινόμενο α­πο­τελεί την τελευταία φάση της ζωής. Αυτό ισχύει πο­λύ περισσότερο για τον θάνατο ως υπαρξιακό βίωμα. Αν όμως ο θάνατος αποτελεί την τε­λευ­ταία φάση της ζωής, τότε και η ζωή αποκτά το πλήρες νόημά της μόνο με τη συμπερίληψη του θανάτου. Όταν το νό­ημα της ζωής δια­τυ­­πώνεται χωρίς να συμπεριλα­μ­βά­νεται ο θάνατος, είναι άτοπο, γιατί ο θάνατος, ως τελευταία φάση της ζωής, καταλύει όλο το προη­γού­μενο νόημά της. Γι’ αυτό και ο άνθρωπος ολοκληρώνεται, όταν κατορ­θώνει να χωρέσει στη ζωή του και τον θάνατο. Εδώ έγκειται και η σπουδαιότητα της μελέτης του θανάτου, που προ­βάλ­λεται ιδιαί­τερα από τους αρχαίους φιλοσόφους και τους Πατέρες της Εκ­κλη­σίας. Αν η βιολογική ζωή εκδιπλώνεται ως πάλη με τον χρόνο, που τελικώς την αφανίζει, η πνευματική ζωή του Χρι­στιανού προβάλλει ως νίκη εναντίον του χρόνου και ένταξη στην αιωνιότητα. Η ένταξη στην αιωνιότητα συνδέεται με μία νέα τοποθέτηση και δρα­στη­­ριο­ποίηση μέσα στον κόσμο. Αυτό γίνεται φανερό και στη ζωή του Μ. Βασιλείου, όπως και γενικότερα των αγίων της Εκκλησίας. Η αγάπη για τους συναν­θρώ­πους τους, το εν­δι­α­φέρον για τις ανάγκες και τα προ­βλή­ματά τους, η άσκηση του φιλανθρωπικού, κοι­νωνικού και πνευμα­τικού έργου τους, και γενι­κότερα η όλη παρουσία και δραστηριότητά τους, δεν ήταν προϊόν­τα κοινωνικής συμβατικότητας, αλλά συνέπειες της τοποθετήσεως και του προσανατολισμού της ζωής τους ως αληθινών Χριστιανών.

7 Ιανουαρίου 1896: Οι ακτίνες «Χ»

Οι επιστήμονες άκουγαν έκπληκτοι τον Γερμανό φυσικό Γουλιέλμο Ρέντγκεν να εξηγεί τη μεγάλη του ανακάλυψη: «Υπάρχουν ακτίνες, που διαπερνούν τα αδιαφανή σώματα, που μπορούν να βομβαρδίζουν κάποιο αντικείμενο, το οποίο βρίσκεται μέσα σ’ ένα άλλο». Ήταν 7 Ιανουαρίου 1896 κι ο κόσμος μάθαινε την ύπαρξη των ακτίνων «Χ» ή Ρέντγκεν, όπως τις είπαν προς τιμή εκείνου, που τις ανακάλυψε. Ο

Γουλιέλμος Ρέντγκεν γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1845 και σπούδασε φυσική. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την οπτική και τον ηλεκτρισμό. Πειραματίστηκε στα φαινόμενα της ύλης και της ενέργειας και, το 1895, ανακάλυψε την ύπαρξη των ακτίνων «Χ», όπως ο ίδιος τις ονόμασε. Τον επόμενο χρόνο, ανακοίνωσε τη μεγάλη του ανακάλυψη. Το 1901, του απονεμήθηκε το βραβείο νόμπελ φυσικής για τις υπηρεσίες, που προσέφερε στην ανθρωπότητα. Πέθανε στο Μόναχο, στις 10 Φεβρουαρίου 1923 αλλά οι ακτίνες «Χ» έγιναν μεγάλο όπλο της ιατρικής, στην αιώνια πάλη της με τις αρρώστιες.

Χρόνια Πολλά...

Καριερίστες κληρικοί: ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

 Γραφειοκρατικός χριστιανισμός 

ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ, Καθημερινή

O​​ποιος αναζητήσει τη λέξη martalismo, marthalisme, marthalism ή Martha complex σε ένα ιταλικό, γαλλικό ή αγγλικό λεξικό αντίστοιχα δεν θα τη βρει. Το ίδιο βέβαια και τη λέξη μαρθισμός ή κάτι παρόμοιο σε ένα ελληνικό λεξικό. Η λέξη είναι πλάσμα του Πάπα Φραγκίσκου, από το όνομα της μαθήτριας του Χριστού Μάρθας, και τη χρησιμοποίησε στον εόρτιο, ενόψει των Χριστουγέννων, χαιρετισμό του προς τα μέλη της Κουρίας (22.12.2014). Θυμίζω το περιστατικό που μας διασώζει μόνο το Κατά Λουκάν (10, 38-42). Ο Χριστός πηγαίνει στο σπίτι της Μάρθας, η οποία από τη χαρά της τσακίζεται να τον περιποιηθεί, ενώ η αδερφή της η Μαρία δεν την βοηθάει καθόλου, παρά κάθεται και ακούει τον Επισκέπτη. Κάποια στιγμή η Μάρθα παραπονιέται στον Χριστό («Κύριε, ου μέλει σοι ότι η αδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονείν;») και του ζητάει να της πει να βάλει κι αυτή ένα χέρι. Ο Χριστός δεν θα συμμεριστεί το παράπονό της, μα θα την επιπλήξει κιόλας που περισπάται με πολλά, και επαινεί, αντίθετα, τη Μαρία, που προσηλώνεται στο ένα και μόνο που έχουμε ανάγκη.

4ο Διεθνές Συνέδριο ΕΚΤ: "Η Ανοικτή Πρόσβαση στα Ερευνητικά Δεδομένα ως μοχλός για την Ανοικτή Επιστήμη"

Tελικό Συνέδριο ευρωπαϊκού έργου RECODE 15 - 16 Ιανουαρίου 2015 

ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΕΥΝΩΝ - Αμφιθέατρο Λ. Ζέρβας Βασ. Κωνσταντίνου 48, Αθήνα

Το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ) διοργανώνει το 4ο Διεθνές Συνέδριο "Ανοικτή Πρόσβαση @ ΕΚΤ" με τίτλο "Η Ανοικτή Πρόσβαση στα Ερευνητικά Δεδομένα ως μοχλός για την Ανοικτή Επιστήμη". Πρόκειται για το τελικό συνέδριο του ευρωπαϊκού έργου RECODE, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 15 και 16 Ιανουαρίου 2015 στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Αμφιθέατρο "Λεωνίδας Ζέρβας", Βασ. Κωνσταντίνου 48, Αθήνα). Η διοργάνωση του Συνεδρίου εντάσσεται στο πλαίσιο του θεσμικού ρόλου του ΕΚΤ για την ενίσχυση της πολιτικής της Ανοικτής Πρόσβασης και επισφραγίζει τη συμβολή, την ενεργή δραστηριότητα και τις αναπτυξιακές δράσεις του ΕΚΤ σε αυτόν τον τομέα. Επιπλέον, αποτελεί σημείο συνάντησης για όσους ενδιαφέρονται να ενημερωθούν για τις εξελίξεις και τις τρέχουσες πολιτικές για την Ανοικτή Πρόσβαση σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Οικονομία, Ισλάμ και Ανατολικές Θρησκείες: Παράδειγμα διεπιστημονικής διδασκαλίας για το λύκειο.

Περίληψη

Η διδακτική μας πρόταση αφορά την εμπειρία της διδασκαλίας των θρησκειών (Ισλάμ, Βουδισμός, Ταοϊσμός, Κομφουκιανισμός) μέσα από μια διεπιστημονική συνεργασία. Χρησιμοποιήσαμε τη θρησκειολογική ειδίκευση του ενός εκπαιδευτικού και την οικονομική και ανθρωπογεωγραφική ειδίκευση του άλλου, θέτοντας ως εκπαιδευτικό στόχο τη διερεύνηση εκ μέρους των μαθητών του ερωτήματος κατά πόσο το Ισλάμ και οι ανατολικές θρησκείες εμποδίζουν ή ευνοούν τον μη χριστιανικό κόσμο να ενταχθεί αποτελεσματικά στο παγκοσμιοποιημένο οικονομικό περιβάλλον. Χρησιμοποιήσαμε στη διδασκαλία μας τη σύνθεση της θρησκειολογίας και της κοινωνικοοικονομικής προσέγγισης. Η μεν πρώτη συμβάλλει στην κατανόηση κάθε θρησκείας από τα έξω, δηλαδή από ιστορική, κοινωνιολογική και ανθρωπολογική οπτική, περιλαμβάνοντας, όμως, τόσο τις κοσμικές όσο και τις θεολογικές προσεγγίσεις της θρησκείας. Η δε δεύτερη προσεγγίζει τις οικονομικές δραστηριότητες των ανθρώπων από κοινωνικοοικονομική σκοπιά, λαμβάνοντας υπόψη τις πεποιθήσεις και άλλες κοινωνικές πρακτικές και συμπεριφορές.

δείτε περισσότερα: 

http://www.educircle.gr/periodiko/index.php/tomos-2-teyxos-3-2014/57-teyxi-periodikon/tomos-2-teyxos-3/369-oikonomia-islam-kai-anatolikes-thriskeies-paradeigma-diepistimonikis-didaskalias-gia-to-lykeio

Ο χρόνος και η ανθρώπινη ζωή...

Ο χρόνος συνυφαίνεται με τη ζωή και την κατευθύνει στον θά­νατο. Όπως οι επιβάτες του πλοίου οδηγούνται στο λιμάνι, έστω και αν κοι­μούν­ται και δεν αντιλαμβάνονται τίποτε, έτσι και οι άνθρωποι με το πέρασμα του χρόνου οδηγούνται φυσιολογικά στο τέ­λος της ζωής τους. «Κοιμάσαι και ο χρόνος σε πα­ρα­τρέ­χει. Εί­σαι ξυπνητός και έχεις φροντίδες, αλλά η ζωή δαπανάται, έστω και αν αυτό δεν γί­νεται αντιληπτό. Όλοι τρέχουμε κάποιον δρόμο, σπεύ­δοντας ο καθέ­νας προς το τέλος… Όλα περνούν και μένουν πίσω σου… Τέτοια είναι η ζωή. Ούτε οι χαρές της είναι μόνιμες ούτε οι λύ­πες της διαρ­κείς. Και ο δρόμος δεν είναι δικός σου, ούτε τα παρόντα δικά σου»[7]. Η ηλικία του καθενός δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ο χρόνος της ζωής του που πέρασε και χάθηκε. Χαιρόμα­στε, λέει ο Μ. Βασίλειος, που μεγα­λώ­νου­με και προσθέτου­με χρό­νια στην ηλικία μας, σαν κάτι να κερδί­ζου­με. Και θε­ωρούμε ευ­χά­ριστο πράγμα, όταν κάποιος από παι­­δί γίνε­ται άνδρας και από άνδρας πρεσβύτης. Λησμονούμε όμως ότι κάθε φορά χάνουμε από τη ζωή μας τόσο, όσο ακριβώς ζήσαμε· και δεν έχουμε την αίσθηση ότι δα­πανάται η ζωή μας, μολονότι την με­τρούμε πάντοτε με βάση το μέ­ρος της που πέρασε και χάθηκε.

Τα 100 χρόνια από την κοίμηση του Παπαδιαμάντη

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

           H 3η Ιανουαρίου, είναι η ημέρα κοίμησης του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη. Η Εκκλησία της Ελλάδος ήταν που πρώτη, το 2001, επί μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, διοργάνωσε εκδηλώσεις στη μνήμη του, για τα 150 χρόνια από την γέννηση του. Επίσης ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος συνέβαλε στο να αναστηλωθεί ο Ναϊσκος του Αγίου Ελισαίου, στο Μοναστηράκι, όπου οι δυο εξάδελφοι Αλέξανδροι (Παπαδιαμάντης και Μωραϊτίδης) έψελναν συχνά, με ιερουργό τον Άγιο παπά Νικόλα Πλανά. Σαν σήμερα λοιπόν έσβησε το αγιοκέρι των Γραμμάτων μας, ο μεγάλος συγγραφέας Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στο νησί του, τη Σκιάθο, σε ηλικία 60 ετών. Τον Δεκέμβριο του 1910 προσεβλήθη από γρίππη, ινφλουέντσα την έλεγαν τότε, και δεν υπήρχαν τα αντιβιοτικά για να τον θεραπεύσουν. Έτσι ταχέως το εξασθενημένο από τις κακουχίες κορμί του δεν άντεξε, αλλά η διάνοια του έμεινε μέχρι τέλους σε εγρήγορση και η ψυχή του καθαρή. Ο ιερέας Γεώργιος Ρήγας για τα χριστιανικά τέλη του κυρ Αλέξανδρου έγραψε ότι ο ίδιος ζήτησε να τον επισκεφθεί ο ιερέας της Σκιάθου παπά Ανδρέας Μπούρας και οι αδελφές του ζήτησαν να πάει μαζί και ο γιατρός του νησιού.  

 1 Ιανουαρίου 1863: Η χειραφέτηση των μαύρων

Ήταν η τρίτη ματωμένη πρωτοχρονιά και κανένας δεν είχε διάθεση για γιορτές. Ο αδυσώπητος πόλεμος Βορείων και Νοτίων συμπλήρωνε είκοσι μήνες και το τέλος του δε φαινόταν ακόμα. Κλεισμένος στο γραφείο του, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Αβραάμ Λίνκολν υπέγραψε το διάταγμα για τη χειραφέτηση των μαύρων: Από εκείνη τη στιγμή, κανένας δεν μπορούσε να έχει δούλους! Ήταν η 1η του Γενάρη του 1863. Θα περνούσαν δυο ακόμη σκληρά χρόνια, ώσπου, με το τέλος του πολέμου, το διάταγμα θα γινόταν πράξη σ' όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα περνούσαν άλλα 65 χρόνια, ώσπου η Σιέρα Λεόνε, τελευταία από τα δουλοκτητικά κράτη, θα καταργούσε με νόμο τη δουλεία, μιαν άλλη πρωτοχρονιά: Αυτήν του 1928. Ελευθερώθηκαν τότε 215.000 δούλοι. Το δουλεμπόριο των μαύρων αναπτύχθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με τη δημιουργία των ευρωπαϊκών αποικιών στις νέες χώρες, που οι εξερευνητές ανακάλυπταν. Οι  απέραντες φυτείες που δημιουργήθηκαν, χρειάζονταν πολλά και φτηνά χέρια, ώστε η εκμετάλλευση των προϊόντων να είναι εμπορικά συμφέρουσα.