Ασυμβίβαστος, με υπερβολική αίσθηση της τελειότητας, ο Γκούσταβ Μάλερ γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 1860 σε ένα χωριό της υπό αυστριακή κατοχή Βοημίας και εξελίχθηκε σε μεγάλο συνθέτη (τον «τελευταίο του 19ου αιώνα») και αξεπέραστο διευθυντή ορχήστρας. Με περίπλοκη προσωπικότητα που συχνά έφτανε στα όρια της σχιζοφρένειας, απασχόλησε τον Φρόιντ, ενώ ο ίδιος παραπονιόταν ότι είναι «τρεις φορές ξένος: Στην Αυστρία ως Βοημός, στη Γερμανία ως Αυστριακός και στον κόσμο όλο ως εβραίος». Είχε χωρίσει τον χρόνο του στα καλοκαίρια που αφιέρωνε στη σύνθεση και στο υπόλοιπο έτος ως μανιακός διευθυντής ορχήστρας. Όργωσε τον κόσμο όλο και, μετά από μια εξαντλητική περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου διηύθυνε 65 συναυλίες, γύρισε στη Βιέννη, υπέστη μια καρδιακή κρίση που επιδεινώθηκε από μιαν άγνωστη μολυσματική αρρώστια και πέθανε στις 18 Μαΐου 1911, πριν να φθάσει τα 51 του χρόνια. Το «Τραγούδι της Γης» και η «Ενάτη Συμφωνία» του θεωρούνται τα αριστουργήματά του αλλά η ευγένεια και η συναισθηματική ένταση χαρακτηρίζουν τα έργα του «Τραγούδια για τα νεκρά παιδιά» και οι συμφωνίες του Δεύτερη, Πέμπτη και Έβδομη. Οι ερμηνείες του στα έργα «Δον Ζουάν» του Μότσαρτ, «Φιντέλιο» και Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν παραμένουν αξεπέραστες.
πηγή: http://www.historyreport.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου