Το κύρος του βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν βάρυνε ιδιαίτερα στην απόφαση να ξαναγίνουν Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι. Και επειδή δυο φορές στην ίδια πόλη σε λιγότερο από ένα τέταρτο αιώνα ήταν καραμπινάτη εύνοια και διότι οι προηγούμενοι του 1900 είχαν καταλήξει σε φιάσκο. Η Ολυμπιάδα του Παρισιού ξεκίνησε στις 4 Μαΐου με τη συμμετοχή 2.956 αθλητών και 136 αθλητριών (κολύμβησης, καταδύσεων, ξιφασκίας και τένις) και έληξε στις 27 Ιουλίου 1924. Όμως, η επίσημη τελετή έναρξης πραγματοποιήθηκε στις 5 Ιουλίου 1924, με την για πρώτη φορά ανάκρουση τριών εθνικών ύμνων: Της Ελλάδας ως γενέτειρας των ολυμπιακών αγώνων, της Γαλλίας ως διοργανώτριας και της Ολλανδίας που θα διοργάνωνε την επόμενη. Ένα χρυσό μετάλλιο, εκτός αθλητικών αγώνων, επιφύλασσε για την Ελλάδα η συγκεκριμένη Ολυμπιάδα. Ο Κώστας Δημητριάδης, που είχε γεννηθεί το 1881 στο Στενήμαχο της Ανατολικής Ρωμυλίας (πέθανε το 1944), αναδείχθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης στη γλυπτική με το έργο του «Δισκοβόλος», αντίγραφο του οποίου βρίσκεται απέναντι από το Παναθηναϊκό Στάδιο, ενώ το πρωτότυπο φιλοξενείται στις ΗΠΑ.
Την εποχή εκείνη τα μετάλλια στους καλλιτεχνικούς αγώνες είχαν την ίδια ακριβώς αξία με όλα τα άλλα και στον Έλληνα καλλιτέχνη έγινε κανονική απονομή, με ανάκρουση του εθνικού μας ύμνου.
πηγή: http://www.historyreport.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου