Στα 1840, ανακαλύφθηκε ο ηλεκτρικός τηλέγραφος. Στα 1843, ο Σάμουελ Μορς (1791 – 1872) συνεισέφερε τα «σήματα μορς» και η επικοινωνία με την ενσύρματη τηλεγραφία έγινε ευχάριστη ρουτίνα: Μετέτρεψε το αλφάβητο σε συνδυασμούς από τελείες και παύλες (μικρές και μεγάλες εκπομπές ρεύματος), ώστε να είναι δυνατή η χρήση του τηλέγραφου. Στα 1895, ο Ιταλός φυσικός Γουλιέλμος Μαρκόνι (1874 – 1937) μετέδωσε σήμα και πέτυχε ασύρματη τηλεγραφική συνεννόηση από. Στα 1897, πέτυχε ασύρματη τηλεγραφική συνεννόηση με πολεμικά πλοία, που έπλεαν δώδεκα μίλια από την ακτή, από την οποία εξέπεμπε. Μόλις είχε γεννηθεί το επάγγελμα του ασυρματιστή: Του μαρκόνη και της μαρκόνισσας, όπως τους λένε οι ναυτικοί. Ασύρματος τηλέγραφος και σήματα μορς μπήκαν στην υπηρεσία της διάσωσης στις θάλασσες.
Από το 1904, τα πλοία που κινδύνευαν, εξέπεμπαν τα αρχικά CQD που σήμαιναν «προς όλους τους σταθμούς, ...επείγον». Ήταν 3 Οκτωβρίου του 1906, όταν, κατά τη διάρκεια Συνεδρίου Ραδιοφώνου στο Βερολίνο, καθιερώθηκαν τα αρχικά SOS («Save Our Souls», σώστε τις ψυχές μας, με τρεις παύλες, τρεις τελείες και τρεις παύλες) ως διεθνές σήμα κινδύνου. Το σήμα άρχισε να ισχύει από τον Ιούλιο του 1908. Πρώτη φορά, εκπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο (10 Ιουνίου 1909) από το πλοίο «Κούναρντ SS Σλαβονία», που ναυάγησε στις Αζόρες.
πηγή: http://historyreport.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου