Ο πρωτότοκος γιος του Γεώργιου Α’, Κωνσταντίνος, γεννήθηκε στις 21 Ιουλίου 1868, στην Αθήνα. Όταν, το 1886, αποφοίτησε από τη σχολή Ευελπίδων, στάλθηκε στην Ακαδημία Πολέμου του Βερολίνου για ανώτερες σπουδές. Όταν επέστρεψε, παντρεύτηκε (15 Οκτωβρίου 1889) την πριγκίπισσα Σοφία, κόρη του αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β’. Βασιλιάς έγινε στις 8 Μαρτίου 1913. Μετά τη δολοφονία του διαδόχου της Αυστροουγγαρίας στο Σεράγεβο (28 Ιουνίου 1914), ο Γουλιέλμος εξώθησε τους συμμάχους του Αυστριακούς να κηρύξουν τον πόλεμο κατά της Σερβίας. Ξεκίνησε ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος που για την Ελλάδα σήμαινε την έναρξη της αιματηρής περιόδου, η οποία ονομάστηκε «Διχασμός».
Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος τάχθηκε υπέρ του να βγει η Ελλάδα στον πόλεμο, στο πλάι της Αντάντ. Ο Κωνσταντίνος αρνήθηκε να πολεμήσει εναντίον του πεθερού του. Η σύγκρουση οδήγησε στην παραίτηση της κυβέρνησης (21 Φεβρουαρίου 1915) και την προκήρυξη εκλογών (31 Μαΐου 1915), τις οποίες κέρδισε και πάλι ο Βενιζέλος. Στις 19 Σεπτεμβρίου 1915, η Βουλγαρία βγήκε στον πόλεμο, στο πλευρό των κεντρικών αυτοκρατοριών και εισέβαλε στη Σερβία. Ελλάδα και Σερβία δεσμεύονταν με συνθήκη κατά της Βουλγαρίας, από την εποχή των Βαλκανικών πολέμων. Ο Βενιζέλος κήρυξε προληπτική επιστράτευση και ζήτησε από τον βασιλιά να τιμηθεί η ελληνική υπογραφή. Άρχισε μια μακριά περίοδος επιχειρηματολογίας, για το αν η συνθήκη με τη Σερβία περιλάμβανε κι αυτή την περίπτωση ή όχι.
Ο βασιλιάς και η αντιπολίτευση επέμεναν στην ουδετερότητα, ενώ ο στρατός της Αντάντ υποχωρούσε από τα Δαρδανέλια και την 1η Οκτωβρίου αποβιβαζόταν στη Θεσσαλονίκη. Ο Βενιζέλος εξαναγκάστηκε να παραιτηθεί και, με νέες εκλογές, από τις οποίες το κόμμα του των Φιλελευθέρων απείχε (6 Δεκεμβρίου 1915), προέκυψε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Δημήτριο Γούναρη. Στις 15 Αυγούστου 1916, μιλώντας από το μπαλκόνι του σπιτιού του, ο Βενιζέλος κατάγγειλε ως αντεθνική την πολιτική του στέμματος και της κυβέρνησης. Έφυγε (25 Σεπτεμβρίου 1916) για τη Θεσσαλονίκη όπου είχε ξεσπάσει χωριστικό κίνημα με τις ευλογίες των συμμάχων. Ήταν το κίνημα της Εθνικής Άμυνας, που δημιούργησε το χωριστό κράτος της Θεσσαλονίκης με αρχηγούς τον Βενιζέλο, τον ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη και τον στρατηγό Παναγιώτη Δαγκλή (1853-1924), μετέπειτα αρχιστράτηγο του ελληνικού στρατού.
Έτσι, δημιουργήθηκαν δυο κρατικές οντότητες με το κράτος της Θεσσαλονίκης να πολεμά στο πλευρό της Αντάντ και το κράτος της Αθήνας να κρατά ουδετερότητα. Οι σύμμαχοι αξίωσαν από την Αθήνα να παροπλίσει τα μεγάλα πολεμικά της πλοία. Η αξίωση έγινε δεκτή. Στη συνέχεια, αξίωσαν να αφοπλιστούν οι ένοπλες δυνάμεις. Ακολούθησαν αιματηρές συγκρούσεις με αποτέλεσμα να ριχτούν οβίδες εναντίον της Αθήνας και των ανακτόρων και να εφαρμοστεί αυστηρός αποκλεισμός. Τον Μάιο του 1917, ο συμμαχικός στόλος κατέλαβε τον Ισθμό της Κορίνθου. Στις 27 του μήνα, ο στόλος έπιασε στον Πειραιά. Ένας Γάλλος βουλευτής, ο Κάρολος Ζονάρ (1857 - 1927), αποβιβάστηκε, δήλωσε πως είναι ο ύπατος αρμοστής στην Ελλάδα και επέδωσε τελεσίγραφο στην κυβέρνηση του Αλέξανδρου Ζαΐμη. Στις 30 Μαΐου, ο Κωνσταντίνος παραιτήθηκε υπέρ του γιου του, Αλέξανδρου, κι έφυγε από τη χώρα. Στις 11 Ιουνίου 1917, οι Γάλλοι κατελάμβαναν την Αθήνα. Στις 14, ο Ελευθέριος Βενιζέλος ανελάμβανε πρωθυπουργός ολόκληρης της Ελλάδας. Ο ελληνικός στρατός νικούσε στη Μακεδονία αλλά η Ελλάδα είχε, ακόμη, βαρύ φόρο να πληρώσει.
πηγή: http://www.historyreport.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου