2 Νοεμβρίου 1911 - Ο Οδυσσέας Ελύτης

 Στα 1935, ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης έκανε την εμφάνισή του στα ελληνικά γράμματα με το ψευδώνυμο «Ελύτης». Στα ποιήματά του κυριαρχούσε ο υπερρεαλισμός (σουρεαλισμός). Καταγόταν από τη Μυτιλήνη αλλά γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, στις 2 Νοεμβρίου 1911. Οι τρεις πρώτες του συλλογές («Προσανατολισμοί» 1940, «Ήλιος ο πρώτος» 1943 και «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας» 1945) εκφράζουν νεανικό σφρίγος και βαθιά αίσθηση της ζωής, με συνεχή παράθεση απροσδόκητων εικόνων και με συναισθηματικά φορτισμένη γλώσσα. Στα 1959, παρουσίασε άλλη όψη: Με την ποιητική του συλλογή «Άξιον Εστί», μπήκε οριστικά στην ωριμότητα, μετουσιώνοντας κι ανανεώνοντας τα στοιχεία της ελληνικής ποιητικής παράδοσης. Ακολούθησαν οι «Έξι και μία τύψεις για τον ουρανό» (1960), «Τα φωτόδεντρα και η δέκατη τέταρτη ομορφιά» (1971), «Ο ήλιος ο ηλιάτορας» (1971), «Το μονόγραμμα» (1972), «Τα ετεροθαλή» (1974), «Μαρία Νεφέλη» (1978) και κάποια δοκίμια. Η φήμη του ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα. Στα 1979, έγινε ο δεύτερος (μετά τον Γιώργο Σεφέρη) Έλληνας ποιητής που τιμήθηκε με το βραβείο νόμπελ για τη λογοτεχνία.

Η ποίησή του αγαπήθηκε από το πανελλήνιο καθώς Έλληνες μουσουργοί, με προεξάρχοντα τον Μίκη Θεοδωράκη, μελοποίησαν στίχους του και τους έκαναν δημοφιλή τραγούδια. Πέθανε στις 18 Μαρτίου του 1996.

πηγή: historyreport.gr