Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος

Ο Άγιος Απόστολος Ανδρέας είναι ένας από δώδεκα μαθητές και αποστόλους του Χριστού. Ονομάζεται Πρωτόκλητος, γιατί είναι ο πρώτος που κάλεσε κοντά Του ο Κύριος. Καταγόταν από μια μικρή πόλη της Γαλιλαίας, τη Βηθσαϊδά, και ήταν αδελφός του Σίμωνα Πέτρου. Στην αρχή ήταν μαθητής του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου, αλλά όταν άκουσε το δάσκαλό του να δείχνει τον Χριστό και να λέει: «Να το αρνί του Θεού, που θα θυσιαστεί για τις αμαρτίες όλου του κόσμου» άρχισε να ακολουθεί τον Χριστό. Φώναξε μάλιστα και τον αδελφό του, τον Πέτρο και του είπε: «Έλα, βρήκαμε τον Μεσσία!».
Ήταν και οι δυο φτωχοί ψαράδες, όταν τους διάλεξε και τους κάλεσε ο Χριστός, για να τους κάνει «ψαράδες ανθρώπων» στο εξής, όπως τους είπε, δηλαδή με τη διδασκαλία του Ευαγγελίου να «ψαρεύουν», να ελκύουν τους ανθρώπους στην πίστη και την αγάπη του Χριστού. Εκείνοι αμέσως τότε παράτησαν τα δίχτυα τους και Τον ακολούθησαν. Τρία ολόκληρα χρόνια Τον ακολουθούσαν παντού όπου πήγαινε, δίδασκε και θαυματουργούσε. Μετά το Πάθος και την Ανάσταση Τον είδαν πάλι, αρκετές φορές, όπως και οι άλλοι μαθητές και, αφού τους υποσχέθηκε όλους μαζί ότι θα ξανάρθει, αναλήφθηκε στους Ουρανούς. Όταν την Πεντηκοστή τους έστειλε το Άγιο Πνεύμα, όπως επίσης τους είχε υποσχεθεί, τότε οι Απόστολοι έριξαν κλήρο, για να δουν σε ποιο μέρος της Οικουμένης θα κήρυττε ο καθένας το Ευαγγέλιο του Χριστού. Στον Απόστολο Ανδρέα έλαχε η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, του Πόντου και όλης της Ελλάδας. Με πολλούς κόπους, ταλαιπωρίες και διωγμούς κήρυξε τον Λόγο του Ευαγγελίου σε πολλές πόλεις και επαρχίες, πάντα με τη βοήθεια και τη δύναμη του Θεού. Πέρασε και από το Βυζάντιο και έφθασε μέχρι την Αχαΐα, στην Πάτρα.

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Ιστορικό συναντήσεων Οικουμενικού πατριάρχη και Πάπα στην ΚΠολη...

29 Νοεμβρίου 1516 - Πεθαίνει ο ζωγράφος Τζιοβάνι Μπελίνι


Ο πατέρας του, Τζάκοπο Μπελίνι, ήταν ζωγράφος. Ο μεγαλύτερος αδελφός του, Τζεντίλε, ήταν επίσης ζωγράφος. Η αδελφή του, Νικολόζα, παντρεύτηκε τον ζωγράφο Αντρέα Μαντένια. Μοιραία, ο Τζιοβάνι Μπελίνι έγινε κι αυτός ζωγράφος. Γεννήθηκε γύρω στα 1429 με 1430 στη Βενετία κι έμεινε γνωστός ως Τζιαμπελίνο. Ξεκίνησε μάλλον ως βοηθός του πατέρα του, σπούδασε στην Πάδουα και βρέθηκε στη Φλωρεντία τον καιρό της μεγάλης πολιτιστικής επανάστασης, όταν οι καλλιτέχνες άρχισαν να ξεφεύγουν από το αυστηρό θρησκευτικό ύφος των πινάκων και να πλησιάζουν όλο και πιο πολύ τη φύση. Ο Τζιοβάνι, άλλωστε, από τους εκπληκτικούς ουρανούς του ξεχωρίζει. Τα αριστουργήματά του κόσμησαν την αίθουσα του Μεγάλου Συμβουλίου στη Βενετία αλλά καταστράφηκαν στην πυρκαγιά του 1577. Ως τότε όμως, είχε φέρει την Αναγέννηση στη Βενετία που την έκανε κέντρο των τεχνών και ανταγωνίστρια της Φλωρεντίας. Οι πίνακές του παρουσιάζουν σταθερή τολμηρή εξέλιξη από την καθαρά αυστηρή θρησκευτική αφηγηματική στον νατουραλιστικό ρυθμό με έμφαση στο τοπίο. Ο πίνακάς του «Η αγωνία στον κήπο» (βλ. δεξιά) απετέλεσε την απαρχή της απεικόνισης βενετσιάνικων τοπίων, τάσης που διάρκεσε πάνω από έναν αιώνα. Ο Τζιαμπελίνο πέθανε στις 29 Νοεμβρίου του 1516.

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ


πηγή: http://fanarion.blogspot.gr/

Σχετικά με την επερώτηση Βουλευτών του Κ.Κ.Ε. για τις απαλλαγές μαθητών από το μάθημα των Θρησκευτικών...


Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, 

Με αφορμή το θέμα των Απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών, επιτρέψτε μας, να σας υποβάλουμε την παρούσα ως Πανελλήνιος Ένωσις Θεολόγων και ειδικότερα ως εκπροσωπούσα τους θεολόγους καθηγητές που υπηρετούν στα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία της χώρας, ώστε να γνωρίζετε τις απόψεις μας επί του κάτωθι θέματος, που καλείσθε, να απαντήσετε επί ερωτήσεως βουλευτών, που σας υπεβλήθη... Οι ερωτώντες κ.κ. Βουλευτές αναφέρουν, ότι ορισμένοι Διευθυντές σχολείων επιτρέπουν την απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών στους ετεροδόξους, τους ετεροθρήσκους και τους άθεους και όχι στους ορθοδόξους μαθητές, όταν αυτοί επικαλούνται «λόγους συνειδήσεως» και διαμαρτύρονται, διότι δεν επιτρέπουν την απαλλαγή και για τους εν λόγω ορθοδόξους μαθητές. Προφανώς οι ερωτώντες βουλευτές δεν γνωρίζουν, ότι το θέμα αυτό το έχει επιλύσει οριστικά και αμετάκλητα η δικαιοσύνη και δεν ανήκει πλέον στην αρμοδιότητα της εκτελεστικής εξουσίας. Μάλιστα δε κάθε Διευθυντής σχολείου που επιτρέπει τυχόν απαλλαγή ορθοδόξων μαθητών επί οιαδήποτε αιτιολογία (και βέβαια και πρώτιστα και με την επίκληση λόγων συνείδησης), διώκεται ποινικά και τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξη μηνών σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία (νόμος 1599/86 άρθρ. 22 παρ. 7). 

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

ΣΥΝΕΔΡΙΟ «ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ»

Ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας
κ. Κάρολου Παπούλια

«ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ»
 28-30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014
ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Κομοτηνή, Μέγαρο Μουσικῆς

Παρασκευὴ 28 Νοεμβρίου 2014. Ὥρα 09:30

Προεδρεῖο: Ἀ. Κουνάδης, Ὁμ. Καθηγητὴς – Ἀκαδημαϊκός, Ἐπίτιμος Πρόεδρος Ε.Γ.Κ. Δ. Σκαρβέλης, Ἀκαδημαϊκὸς

9:30 – 10:10 ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΙΣ – ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
Β. Φίλιας, Ὁμ. Καθηγητής, πρ. Πρύτανης Παντείου, Πρόεδρος Ε.Γ.Κ.
Γ. Παναγιωτόπουλος, Πρόεδρος ΣτΕ ἐ.τ., Πρόεδρος Συμβουλίου Δ.Π.Θ.
Ἀ. Καραμπίνης, Καθηγητὴς – Πρύτανης Δ.Π.Θ.
Γ. Παυλίδης, Περιφερειάρχης Ἀν. Μακεδονίας & Θράκης
Χρ. Λαναρᾶ, Πρόεδρος Ὁμίλου Ἀρχαιοφίλων «ΑΘΗΝΗ»

Συνέντευξη Αρβελέρ...

Κύρια Αρβελέρ, υπάρχει η αίσθηση ότι σήμερα βιώνουμε ένα τέλος. Το τέλος μιας εποχής. Ποιες είναι οι συνέπειες στην Ελλάδα;   «Η εποχή είναι καινούργια όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλο τον κόσμο. Είναι η εποχή της γνώσης, της πληροφόρησης και των νέων τεχνολογικών μέσων. Ολα αυτά τα πράγματα τα ξέρουν πολύ περισσότερο τα παιδιά, απ’ ό,τι οι δάσκαλοί τους. Η εποχή αυτή, όμως, για την Ελλάδα είναι και μία εποχή εξάρτησης, εξάρτησης από τους ξένους λόγω των δανείων. Αλλά είναι και μία εποχή γενικής ανασφάλειας, την οποία δυστυχώς η παιδεία δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει. Και ποια είναι αυτή η ανασφάλεια; Είναι η ανασφάλεια που μαστίζει τα νέα παιδιά, αν θα βρουν δουλειά, αν θα βρουν μια θέση στον ήλιο. Αν θα βρουν ό,τι μπορούν να έχουν – όχι επιτυχία, αλλά ευτυχία. Μάθαμε να ενδιαφερόμαστε για την επιτυχία περισσότερο από την ευτυχία. Και αυτό για μένα είναι το τέλος μιας εποχής»
Πώς αντιλαμβάνεστε την οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων; Υπήρχε, άραγε, εναλλακτική λύση; «Η οικονομική κρίση δεν είναι μόνο ελληνική. Είναι η συνέπεια της παγκοσμιοποίησης, μιας αλληλοεξάρτησης των ανθρώπων κατά τέτοιον τρόπο που να μην μπορούν πλέον να είναι υπεύθυνοι του εαυτού τους μόνο.

27 Νοεμβρίου 1095 - Η Α’ Σταυροφορία


Το σχίσμα των εκκλησιών (Ορθόδοξης και Καθολικής, 1054) έβαλε τη Βυζαντινή αυτοκρατορία στο στόχαστρο του κάθε πάπα, καθώς επόμενο ήταν να βλέπει το πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης ως σχισματικό. Οι στρατιωτικές ανάγκες επέβαλλαν στους αυτοκράτορες του Βυζαντίου να συνάπτουν συμμαχίες με δυτικές δυνάμεις (Βενετσιάνους, Γενουάτες κ.λπ.). Τα ανταλλάγματα σχεδόν πάντα ήταν η παροχή προνομίων με αναπόφευκτο επακόλουθο να περάσει στους ξένους η οικονομική δύναμη και να υποτιμηθεί το νόμισμα. Κι όσο η Βυζαντινή αυτοκρατορία κατέρρεε οικονομικά, τόσο πιο έντονη γινόταν η πίεση του παπισμού, που κάποια στιγμή βρήκε συμμάχους τους ίδιους τους φεουδάρχες της Δύσης. Για καθόλου θρησκευτικούς λόγους: Για να μην αποδυναμώνεται το φέουδο, το κληρονομούσε πάντα ο πρωτότοκος. Οι λοιποί γιοι έμεναν άκληροι κι άεργοι και συνήθως ακολουθούσαν εκκλησιαστική σταδιοδρομία. Κάποια στιγμή, όμως, επήλθε κορεσμός που συνέπεσε με πληθυσμιακή έκρηξη στη Δύση. Τα εδάφη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας έγιναν η λύση στο πρόβλημα.

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Αικατερίνη μου Αλεξανδρινή...


Είναι η γιορτή της αγίας Αικατερίνης σήμερα που είναι πολιούχος της Αλεξάνδρειας και του Όρους Σινά όπου και βρίσκεται το σώμα της, 18χρονο και άγρια βασανισμένο. Σαν Αλεξανδρινός από γονείς γεννημένους στην Αλεξάνδρεια το μυαλό μου φτερουγίζει στην μαγική και όμορφη πόλη μας που δεν υπάρχει πουθενά ζωντανή και τρισδιάστατη όπως την γνώρισα παιδί, είναι όμως εκεί, στην θέση της, στη βάση που της χάραξε ο Δεινοκράτης όταν τον φώναξε από την Αθήνα ο Αλέξανδρος. Θέλω να πω, κάπου βαθειά, κάτω από τα θεμέλια εκατομμυρίων κτισμάτων που χτίστηκαν μέσα σε 25 σχεδόν αιώνες το ένα πάνω στο άλλο, υπάρχουν πέτρες και μάρμαρα και χώματα αρχαία που οι τότε κτίστες τα πιάσανε στα χέρια τους και τα ευλογήσανε καθώς χτίζανε εκείνη την πρώτη πόλη την Πτολεμαϊκή με την Βιβλιοθήκη και τον Φάρο, τα παλάτια και τα μεγάλα στάδια για την εξάσκηση του σώματος και τους αγώνες. Ήταν μια πόλη ιδιαίτερη από τότε και δεν σταμάτησε ποτέ της να είναι.

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

24 Νοεμβρίου 1945: Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών...

Το τέλος του Α’ Παγκόσμιου πολέμου βρήκε τις κυβερνήσεις των λαών να προβληματίζονται πάνω σ’ ένα σύστημα ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, ώστε στο εξής να αποφεύγονται οι ένοπλες συγκρούσεις. Στις 28 Ιουνίου του 1919, μαζί με τη συνθήκη των Βερσαλλιών, υπογράφηκε κι ο καταστατικός χάρτης της ΚΤΕ (Κοινωνίας των Εθνών). Οι εμπνευστές της οραματίζονταν έναν οργανισμό, μέσα από τα όργανα του οποίου θα συνεργάζονταν όλα τα κράτη της Γης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση αρνήθηκαν να συμπράξουν. Η ΚΤΕ περιορίστηκε σε ρόλο ακαδημαϊκό. Με το τέλος του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, το θέμα επανήλθε επιτακτικό. Οι άνθρωποι χρειάζονταν έναν παγκόσμιο οργανισμό, στον οποίο να μετέχουν όλα τα κράτη της Γης και μέσα από τον οποίο να επιλύονται όλες οι διαφορές. Εκπρόσωποι από πενήντα χώρες μαζεύτηκαν στις 25 Απριλίου του 1945 για να συζητήσουν το θέμα. Στις 25 Ιουνίου, παρουσίασαν τον χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Οι χώρες, που θα ήθελαν να μετάσχουν στον νέο οργανισμό, δεν είχαν παρά να εγκρίνουν τον καταστατικό του χάρτη. Με δημοψήφισμα ή με απόφαση της βουλής, καθεμιά από τις 50 ιδρυτικές χώρες

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Οι Γερμανοί που προσπάθησαν να «ρίξουν» τον φράχτη του Έβρου...

Η είδηση πέρασε στα ψιλά των ελληνικών μίντια, προκάλεσε ωστόσο μεγάλη κινητοποίηση των αρχών ασφαλείας στη Βόρεια Ελλάδα και τα Βαλκάνια κι έγινε πρωτοσέλιδο σε διεθνή μέσα ενημέρωσης: 100 ακτιβιστές της γερμανικής οργάνωσης ​Center for Political Beauty – CPB (στα γερμ. Zentrum für Politische Schönheit), ανήμερα της επετείου της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου στις 9 Νοεμβρίου 2014, ταξίδεψαν με λεωφορείο από τη γερμανική πρωτεύουσα ως το «τελευταίο τείχος της Ευρώπης», επιχειρώντας να το γκρεμίσουν. Έτσι αποκαλούν τον μεταλλικό φράχτη που υψώθηκε πριν από δύο χρόνια στον Βόρειο Έβρο, στα ελληνο-τουρκικά σύνορα, αλλά και τον αντίστοιχο που κατασκευάζεται βορειότερα ​στα σύνορα Βουλγαρίας - Τουρκίας, ώστε να ανακοπεί το διαρκώς διογκούμενο μεταναστευτικό ρεύμα από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική προς τη Δυτική Ευρώπη. 
Σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, το διάστημα Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2014, συνολικά 90.000 άνθρωποι πέρασαν στην Ευρώπη μόνο μέσω θαλάσσης και τουλάχιστον 2.200 έχασαν τη ζωή τους στη Μεσόγειο. Την ίδια ώρα, η βάση δεδομένων Migrants Files που διατηρούν δημοσιογράφοι μεγάλων ευρωπαϊκών ΜΜΕ, αναφέρει ότι από το 2000 ως σήμερα, περισσότεροι από 25.000 μετανάστες σκοτώθηκαν προσπαθώντας να φθάσουν στην Ευρώπη.
Τα μέλη του CPB με την προβοκατόρικη καλλιτεχνική δράση, σχεδίασαν ​το μακρύ ταξίδι τους από το Βερολίνο. Πριν ξεκινήσουν, αφαίρεσαν από ένα βερολινέζικο μνημείο τους λευκούς σταυρούς, οι οποίοι ανέγραφαν ονόματα ανθρώπων που είχαν χάσει τη ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν, πριν το '89, από την Ανατολική στη Δυτική Γερμανία. Τους ίδιους σταυρούς ήθελαν να κρεμάσουν στο σημερινό τείχος κατά των μεταναστών, που ορθώνεται στην εσχατιά της Ευρώπης.

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Πότε και πώς νηστεύομε...

(Από το βιβλίο του Μητροπολίτου Ν. Σμύρνης Συμεών Κούτσα "Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ")

Η λέξη  νηστεία είναι σύνθετη και προέρχεται από το αρνητικό μόριο νη και το ρήμα εσθίω, που είναι άλλος τρόπος του έσθω και του έδω και που σημαίνει τρώγω. Νήστις – η πρώτη λέξη που δημιουργήθηκε – σημαίνει αυτός που δεν εσθίει, που δεν τρώγει. Από την λέξη αυτή στη συνέχεια προήλθε το ρήμα νηστεύω και το αφηρημένο ουσιαστικό νηστεία, που αρχικά σήμαινε την πλήρη αποχή από τροφές και ποτά, δηλαδή την ασιτία και ατροφία. Αργότερα, με την αύξηση της χρονικής διάρκειας και την προοδευτική διαμόρφωση του θεσμού της νηστείας, νηστεία δεν σήμαινε μόνο την πλήρη αποχή από στερεές ή υγρές τροφές, αλλά και την μερική αποχή, την αποχή δηλαδή από ορισμένες τροφές και την λήψη άλλων, συγκεκριμένων τροφών. Έτσι έχουμε την διάκριση σε νηστήσιμες και αρτυμένες ή αρτύσιμες τροφές. Κατά την διάκριση αυτή νηστήσιμες τροφές θεωρούνται το ψωμί, τα λαχανικά, οι καρποί και μάλιστα οι ξηροί, οι ελιές και άλλα. Αρτύσιμα, αντίθετα, θεωρούνται τα διάφορα φαγητά που μαγειρεύουμε με την χρήσι ελαίου ή βουτήρου και διαφόρων καρυκευμάτων, όπως και το κρασί (Όταν δεν τρώμε λάδι, δεν πίνουμε και κρασί).

Α' ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΣΑΜΨΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Τρεις ελληνορθόδοξες εκκλησίες και ένα ιστορικό αγίασμα έρχονται ξανά στην επικαιρότητα, στην περιοχή του Tekkeköy, στην Σαμψούντα του Πόντου, μια περιοχή που πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών είχε πυκνό ελληνορθόδοξο πληθυσμό ενώ ήταν από τις περιοχές που υπέστη τα πάνδεινα στην ποντιακή γενοκτονία από τους Οθωμανούς Τσέτες και τα κεμαλικά στρατιωτικά τμήματα. Όπως αναφέρει σχετικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Akşam, οι εργασίες ανάδειξης των τοπικών πολιτιστικών στοιχείων στην περιοχή Tekkeköy της Σαμψούντας του Πόντου, είχαν σαν αποτέλεσμα να ξαναβρεθεί ένα ιστορικό ελληνορθόδοξο αγίασμα, καθώς και άλλες τριάντα πηγές που χρησιμοποιούνταν από τον ελληνορθόδοξο ποντιακό ελληνισμό όταν ζούσε στην περιοχή. Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι πως στις εργασίες των ερευνητών αναδείχτηκαν τρεις ελληνορθόδοξες εκκλησίες, που οι Τούρκοι τις ονομάζουν, Altınkaya Kilisesi, ( η εκκλησία του Χρυσού Βράχου ), Antyeri Kilisesi, ( η εκκλησία του μέρους του Όρκου) και η Ak Kilise, δηλαδή η Άσπρη Εκκλησία. Και οι τρεις αυτές ιστορικές ελληνορθόδοξες εκκλησίες αποφασίστηκε να ανακαινιστούν, ενώ μεγάλο πολιτιστικό ενδιαφέρων παρουσιάζει, όπως αναφέρει το τουρκικό δημοσίευμα και τα σπίτια των Ρωμιών που κατοικούσαν στην περιοχή πριν από την γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού και την αναγκαστική έξοδο με την ανταλλαγή των πληθυσμών.

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Εντυπωσιακό ψηφιδωτό έφερε στο φως αρχαιολογική σκαπάνη στο Διδυμότειχο


Νέες εντυπωσιακές παραστάσεις έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, στο μεγάλο ψηφιδωτό που αποκαλύπτεται κομμάτι κομμάτι στο δάπεδο του ρωμαϊκού λουτρού στην Πλωτινόπολη Διδυμοτείχου. Μέχρι στιγμής έχουν ανασκαφεί τα 90 από τα 140 τ.μ. του τεράστιου ψηφιδωτού δαπέδου. Στα δυτικά της κεντρικής παράστασης, όπου κυριαρχούν ιχθυοκένταυροι, δελφίνια, Νηρηίδες, αλλά και ο νεαρός Εβρος, γιος του βασιλιά της Θράκης Κάσσανδρου, που αναδύεται από το νερό, αποκαλύφθηκε φέτος μία παράσταση με θαλάσσιο ίππο και δύο έρωτες, που συμπληρώνουν διάχωρα με πτηνά και φυσικά μοτίβα. Ο ένας κρατάει τα χαλινάρια του ίππου και ο άλλος το κεφάλι του σε στάση «σκεπτόμενος». Μέχρι στιγμής έχουν ανασκαφεί τα 90 από τα 140 τ.μ. του τεράστιου ψηφιδωτού δαπέδου με το εξαιρετικά ασυνήθιστο για την περιοχή θέμα, με τα θαλάσσια, μυθικά όντα. «Είναι μια εντυπωσιακή παράσταση που όταν αποκαλυφθεί στο σύνολό της θα φέρει στο φως έναν ''θαλάσσιο θίασο'', με δελφίνια, ερωτιδείς, Νηρηίδες, που ιππεύουν θαλάσσια μυθικά όντα, όπως ιχθυοκένταυρους και ίππους. Παρόμοια θέματα βρίσκουμε σε παραστάσεις στην Οστια της Ιταλίας, αλλά και την οικία των κόκκινων κιόνων στην Τυνησία», είπε στο «Eθνος» ο επικεφαλής της ανασκαφής, αρχαιολόγος της ΙΘ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Ματθαίος Κουτσουμανής.

Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΥΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΝΟΗΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ


  Οι άνθρωποι είμαστε πάντοτε ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι μπροστά στην ασθένεια και τω θάνατο των νεώτερων, ιδίως των παιδιών. Ο νους μας μάς λέει ότι τα παιδιά δεν έχουν προλάβει να ζήσουν, να χαρούνε τη ζωή τους. Η καρδιά μας μάς λέει ότι οι γονείς των παιδιών υποφέρουν στην ιδέα του πόνου, της δοκιμασίας, του   αποχωρισμού, της στέρησης των σπλάχνων τους. Και η αγωνία των γονέων τους οδηγεί πολλές φορές στην πίστη, στο αίτημα προς τον Θεό να μην επιτρέψει το τέλος, αλλά να αναστρέψει την πορεία, να δώσει την υγεία στα παιδιά τους. Όντως έργο και στάση ανθρώπινη.       Αυτό κάνει και ο Ιάειρος, αρχισυνάγωγος στην Καπερναούμ, ο οποίος βλέπει την μονάκριβη θυγατέρα του που ήταν δώδεκα χρόνων, να είναι ετοιμοθάνατη. Δεν ελπίζει στην ανθρώπινη βοήθεια. Μόνο στον Χριστό. Και Εκείνος δεν μένει ασυγκίνητος στον πόνο του πατέρα, όπως δεν έμεινε ασυγκίνητος στον πόνο της μάνας στην Ναΐν που έχασε τον μονάκριβο γιο της. Εκεί η μητέρα δεν μίλησε και δεν ζήτησε τίποτε. Εδώ ο πατέρας πηγαίνει και ζητά από τον Χριστό να επισκεφθεί το σπίτι του. Δεν ζητά από τον Κύριο να θεραπεύσει την κόρη του, αλλά μόνο να τον επισκεφθεί. Έχει εμπιστοσύνη ότι Εκείνος γνωρίζει τι χρειάζεται να κάνει.

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Ιστορίης Επίσκεψις


Μία επαναπροσέγγιση της Ιστορίας, των προβλημάτων και των μεθόδων της. Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών για τους Καθηγητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Στο Πρόγραμμα συμμετέχουν και δυο διδάσκοντες του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Χρόνος: 7 Νοεμβρίου – 22 Νοεμβρίου 2014, κατά ημέρες Παρασκευή, 15.00-21.00, και Σάββατο, 9.00-16.00). Συνολική διάρκεια μαθημάτων: 40 ώρες. Χώρος: Νομαρχείο (κτίριο παλιάς “Νομαρχίας”), Αλεξανδρούπολη.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Υπουργείο Γιόγκα στην Ινδία


Ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι όρισε υπουργό Γιόγκα, στο πλαίσιο ευρέως ανασχηματισμού της κυβέρνησής του, την ηγεσία της οποίας ανέλαβε τον Μάιο. Ο λάτρης της γιόγκα Μόντι προχώρησε αργά χθες Κυριακή σε ανασχηματισμό της κυβέρνησής του ορίζοντας 21 νέους υπουργούς με στόχο την επίσπευση των μεταρρυθμίσεων και την αναζωογόνηση της οικονομίας της χώρας. Ανάμεσα στα νέα χαρτοφυλάκια είναι κι εκείνο του AAYUSH (Yoga, Naturopathy, Unani, Siddha, Homeopathy), ο υπουργός του οποίου θα είναι επιφορτισμένος, μεταξύ άλλων, με την προώθηση της αγιουρβέδα (του πανάρχαιου ινδικού, παραδοσιακού συστήματος Ιατρικής) της γιόγκα, της ομοιοπαθητικής και άλλων εναλλακτικών θεραπειών. Ο εθνικιστής και ινδουιστής Μόντι είναι χορτοφάγος, ασκείται καθημερινά στη γιόγκα και τον Σεπτέμβριο ζήτησε από τα Ηνωμένα Έθνη να εξετάσουν την καθιέρωση Παγκόσμιας Ημέρας της Γιόγκα.

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

Το Τείχος του Βερολίνου...

1989: Αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την κατεδάφιση του τείχους του Βερολίνου, που χώριζε την πόλη σε ανατολική (κομμουνιστική) και δυτική, νησίδα μέσα στο κράτος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Η επανένωση της χώρας επιτεύχθηκε τον επόμενο χρόνο (3 Οκτωβρίου). Βρέθηκα εκεί το 2009, στους εορτασμούς των 20 χρόνων από την πτώση του (1989-2009).

Berliner Mauer στα Γερμανικά. Πρόκειται για ένα τοίχο ύψους 2 μέτρων, που χώριζε το Βερολίνο σε Ανατολικό και Δυτικό. Οι Δυτικοί το ονόμασαν «Τείχος του Αίσχους». Χτίστηκε το 1961 από τις αρχές της Ανατολικής Γερμανίας για να συγκρατήσει τη φυγή των κατοίκων της προς τη Δύση και γκρεμίστηκε από τους Βερολινέζους και των δύο πλευρών στις 9 Νοεμβρίου 1989, όταν άρχισαν να αποσαθρώνονται τα καθεστώτα του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού». Υπήρξε το κατ’ εξοχήν σύμβολο του «Ψυχρού Πολέμου» μεταξύ «δημοκρατικής» Δύσης και της «κομμουνιστικής» Ανατολής.

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Γ’ Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο, με θέμα «Ορθόδοξη Εκκλησία και διαφύλαξη της εθνικής ταυτότητος - Νεομάρτυρες, Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός - Επαναστατικά Κινήματα».

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ανακοινώνει ότι πραγματοποιεί δια της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Πολιτιστικής Ταυτότητος, την Παρασκευή 14 και το Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014, το Γ’ Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο, με θέμα «Ορθόδοξη Εκκλησία και διαφύλαξη της εθνικής ταυτότητος - Νεομάρτυρες, Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός - Επαναστατικά Κινήματα». Με την από 8ης μηνός Φεβρουαρίου 2012 Απόφαση Αυτής θα πραγματοποιηθούν έως το έτος 2021 δέκα (10) εν συνόλω Διεθνή Επιστημονικά Συνέδρια στο πλαίσιο των εκδηλώσεων υπό τον τίτλο «1821 - 2021: Δέκα Επιστημονικά Συνέδρια για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης».
Την έναρξη του Συνεδρίου θα κηρύξει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, την Παρασκευή 14η Νοεμβρίου ε.ε. και ώρα 17:00, στο Διορθόδοξο Κέντρο της Ιεράς Μονής Πεντέλης. Οι εργασίες του θα συνεχισθούν την επομένη, 15η Νοεμβρίου, έως και το απόγευμα της ιδίας ημέρας στη Στοά του Βιβλίου, στο κέντρο των Αθηνών (Πεσματζόγλου 5 και Σταδίου).

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

7 Νοεμβρίου 1867 - Η Μαρία Κιουρί

Κορίτσι με καταπληκτική μνήμη, η Μαρία Σκλοντόβσκα γεννήθηκε στην κατεχόμενη από τους Ρώσους Βαρσοβία, στις 7 Νοεμβρίου 1867. Στα 18, δούλευε παιδαγωγός. Αφιερώθηκε στη μελέτη της φυσικής, ενώ παράλληλα δίδασκε σε εκτός νόμου κρυφό σχολειό για εργαζόμενες Πολωνέζες. Στα 24 της, βρισκόταν στο Παρίσι, φοιτήτρια της Σορβόννης. Ζούσε σε μια σοφίτα με μόνη τροφή ψωμί, βούτυρο και τσάι. Στα 27, δίδασκε φυσικομαθηματικά και γνωρίστηκε με τον Πέτρο Κιουρί. Παντρεύτηκαν τον επόμενο χρόνο (1895). Η συνεργασία τους εξελίχθηκε σε εποποιία. Το 1898, ανακάλυψαν τα στοιχεία «πολώνιο» και «ράδιο». Στα 1903, μοιράστηκαν το βραβείο Νόμπελ. Διέθεσαν τα χρήματα για τη δημιουργία σύγχρονου εργαστηρίου. Ο Πέτρος δεν πρόλαβε να το χαρεί, καθώς τσαλαπατήθηκε από το άλογο μιας άμαξας (1906). Η Μαρία (Κιουρί πια) συνέχισε τα πειράματα. Έγινε καθηγήτρια στη Σορβόννη και, για τις έρευνές της σε θέματα ραδιενέργειας, τιμήθηκε με δεύτερο νόμπελ χημείας (1911). Την ίδια χρονιά, προτάθηκε για την έδρα φυσικής στη Γαλλική Ακαδημία. Θα ήταν η πρώτη γυναίκα που θα περνούσε τις πύλες της. Δεν ευτύχησε. Οι ακαδημαϊκοί θεώρησαν τολμηρό να εκλέξουν γυναίκα και προτίμησαν τον εξίσου διάσημο Αντώνιο Καίσαρα Μπεκερέλ. Η Μαρία πέθανε το 1934 και δεν ευτύχησε να δει την κόρη της, Ειρήνη, και τον Γάλλο γαμπρό της, Φρειδερίκο Ζολιό, να τιμούνται με το τρίτο στην οικογένεια βραβείο νόμπελ για τις έρευνές τους σε θέματα ραδιενέργειας (1935).

Καλημέρα...η ομπρέλα κοντά...!!!

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Μέτρα για "αδάπανη κάλυψη των κενών" προανήγγειλε ο Ανδρέας Λοβέρδος

Πιθανότατα αύριο Πέμπτη ή εντός των προσεχών ημερών ο Υπουργός Παιδείας θα αναγγείλει τρόπους πλήρωσης των κενών στα σχολεία με τρόπο μάλιστα που δεν θα απαιτεί δαπάνη για το Υπουργείο. Προφανώς σχεδιάζεται κάποια "διαχείριση" του υπάρχοντος μονίμου εκπαιδευτικού προσωπικού, καθώς οι πιστώσεις για πρόσληψη αναπληρωτών έχουν εξαντληθεί. Τις προηγούμενες μέρες είχε ζητηθεί η εκδήλωση ενδιαφέροντος αποσπασμένων σε φορείς εκπαιδευτικών να διδάξουν σε σχολεία. Πιθανόν τώρα να ενεργοποιηθεί και άλλο μέτρο, όπως αυτό των υποχρεωτικών αποσπάσεων πλεοναζόντων εκπαιδευτικών από μία σε άλλη Διεύθυνση Εκπαίδευσης για τις ανάγκες της υπηρεσίας. Σχετικά με το ζήτημα ο Ανδρέας Λοβέρδος δήλωσε στον ANT1: «Παρά τις ελλείψεις και τα κενά που εγώ παραδέχτηκα πρώτος, γιατί άλλοι συνάδελφοι στο παρελθόν προσπαθούσαν να πουν ότι είναι καλά, σας είπα στην αρχή της χρονιάς ότι στόχευσα στην επάρκεια και όχι στην πληρότητα. Δεν έχουμε χρήματα για να επιτύχουμε την πληρότητα, έχουμε και επιγενόμενα κενά και παλεύω μέχρι τις 15 Νοεμβρίου να τα καλύψω.

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Γραφολογία: η επιστήμη του γραφικού μας χαρακτήρα

Γραφολογία είναι η επιστήμη που έρχεται να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα για την ψυχοσύνθεση και το χαρακτήρα του ανθρώπου. Η γραφή δεν είναι μια τυχαία διαδικασία. Για τη Γραφολογία είναι προϊόν εγκεφαλικής λειτουργίας κι έχει μοναδικά χαρακτηριστικά για τον καθένα τα οποία σε συνδυασμό σκιαγραφούν την ψυχοσύνθεση του γράφοντα.

Για το αντικείμενο της Γραφολογίας και τη χρησιμότητά τη στον σύγχρονο άνθρωπο έδωσε αποκλειστική συνέντευξη στην Πεμπτουσία η Γραφολόγος Δρ Όλγα Γαβριηλίδου.

Πεμπτουσία: Τι είναι η Γραφολογία, ποια τα είδη της και ποιο το αντικείμενό της;

Όλγα Γαβριηλίδου: Η Γραφολογία είναι η επιστήμη της ανάλυσης της Γραφής. Διακρίνεται σε Αναλυτική και Δικαστική και είναι ουσιαστικά το αποτέλεσμα εκατοντάδων χρόνων έρευνας, προσεκτικής παρατήρησης και ταξινόμησης χιλιάδων δειγμάτων γραφής. Η Αναλυτική Γραφολογία ερευνά την προσωπικότητα του γράφοντα και ερμηνεύει τον χαρακτήρα του ενώ η Δικαστική γραφολογία ερευνά την γνησιότητα ενός γραφικού χαρακτήρα ή μιας υπογραφής.

Ως επιστήμη η Γραφολογία, τόσο στη Δικαστική όσο και στην Αναλυτική της μορφή, διαθέτει όλες τις επαγωγικές και απαγωγικές συνιστώσες που την καθιστούν αξιόπιστη, αποτελεσματική και διαχρονική.

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

2 Νοεμβρίου 1911 - Ο Οδυσσέας Ελύτης

 Στα 1935, ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης έκανε την εμφάνισή του στα ελληνικά γράμματα με το ψευδώνυμο «Ελύτης». Στα ποιήματά του κυριαρχούσε ο υπερρεαλισμός (σουρεαλισμός). Καταγόταν από τη Μυτιλήνη αλλά γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, στις 2 Νοεμβρίου 1911. Οι τρεις πρώτες του συλλογές («Προσανατολισμοί» 1940, «Ήλιος ο πρώτος» 1943 και «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας» 1945) εκφράζουν νεανικό σφρίγος και βαθιά αίσθηση της ζωής, με συνεχή παράθεση απροσδόκητων εικόνων και με συναισθηματικά φορτισμένη γλώσσα. Στα 1959, παρουσίασε άλλη όψη: Με την ποιητική του συλλογή «Άξιον Εστί», μπήκε οριστικά στην ωριμότητα, μετουσιώνοντας κι ανανεώνοντας τα στοιχεία της ελληνικής ποιητικής παράδοσης. Ακολούθησαν οι «Έξι και μία τύψεις για τον ουρανό» (1960), «Τα φωτόδεντρα και η δέκατη τέταρτη ομορφιά» (1971), «Ο ήλιος ο ηλιάτορας» (1971), «Το μονόγραμμα» (1972), «Τα ετεροθαλή» (1974), «Μαρία Νεφέλη» (1978) και κάποια δοκίμια. Η φήμη του ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα. Στα 1979, έγινε ο δεύτερος (μετά τον Γιώργο Σεφέρη) Έλληνας ποιητής που τιμήθηκε με το βραβείο νόμπελ για τη λογοτεχνία.

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Η σημασία της αποταμίευσης, μάθημα για τα μικρά παιδιά


Η εξοικονόμηση χρημάτων, αλλά και πόρων γενικότερα, είναι μια πολύ χρήσιμη δεξιότητα ζωής, ειδικά στην σύγχρονη κοινωνικοοικονομική συγκυρία όπου ζούμε. Ενώ σαν δεξιότητα είναι εύκολο να αποκτηθεί, δεν διδάσκεται στα παιδιά μας ούτε στο σχολείο, αλλά τις περισσότερες φορές ούτε και στο σπίτι, γεγονός που στην Ελλάδα μας οδηγεί ολοένα και σε χειρότερες πρακτικές. Στο εξωτερικό, σε πολλές και κυρίως υποανάπτυκτες χώρες, που τα παιδιά δεν έχουν καν χρήματα στα χέρια τους για να διαχειριστούν και να αποταμιεύσουν, μαθαίνουν τέτοιες έννοιες μέσα από προγράμματα κοινωνικής και οικονομικής εκπαίδευσης (πχ πρόγραμμα Aflatoun) που εντάσσονται στο σχολικό τους πρόγραμμα.


Τα παιδιά πρέπει από μικρή ηλικία να μάθουν να είναι υπεύθυνα για τον εαυτό τους και τα πράγματά τους. Κι αυτό όχι μόνο για την αύξηση της αυτονομίας τους, αλλά για να μάθουν ότι αυτό είναι μια μορφή αποταμίευσης, αφού έτσι δεν θα χρειαστεί να σπαταλήσουν άσκοπα πόρους.