Ευθανασία

Το 2002 η Ολλανδία πρώτη δια του κοινοβουλίου της νομιμοποίησε την ευθανασία. Σύμφωνα με το πρωτοποριακό, όπως χαρακτηρίστηκε, νομοσχέδιο οι ιατροί θα είχαν στο εξής τη δυνατότητα να πραγματοποιούν ευθανασία, χωρίς να διατρέχουν κίνδυνο νομικής προσφυγής, εάν ακολουθούσαν συγκεκριμένους αυστηρούς κανόνες. Πρόσφατα τον δρόμο της Ολλανδίας ακολούθησε το γειτονικό της Βέλγιο, η βουλή του οποίου νομιμοποίησε την ευθανασία παιδιών, που πάσχουν από ανίατη ασθένεια σε τελικό στάδιο.

Αν οι δυτικές κοινωνίες δεν βίωναν βαθειά παρακμή, ασφαλώς δεν θα μπορούσε ο περί ευθανασίας νόμος να χαρακτηριστεί πρωτοποριακός, αλλά νόμος κατάντιας! Ο νόμος είναι σαφώς εχθρικός προς το πνεύμα του όρκου του Ιπποκράτη, με τον οποίο κάθε γιατρός δεσμευόταν μεταξύ άλλων να τηρήσει και το ακόλουθο: «Θα χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να βοηθήσω τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω. Ούτε θα δίνω θανατηφόρο φάρμακο σε κάποιον που θα μου το ζητήσει, ούτε θα του κάνω μια τέτοια υπόδειξη». Όμως ο Ιπποκράτης καλούσε τους γιατρούς να δώσουν τον όρκο ενώπιον των θεών Απόλλωνα, Ασκληπιού, Υγείας και Πανάκειας. Οι γιατροί, που ανέμεναν με ανακούφιση την ψήφιση του νόμου, ώστε να μη διατρέχουν τον κίνδυνο ποινικής δίωξης, ασφαλώς δεν πιστεύουν σε Θεό. Και όπως έγραψε ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Ντοστογιέφσκι «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται»!

πηγή: http://www.alopsis.gr/ (Απόστολος Παπαδημητρίου)